بررسی شیوع اختلالات اسید- باز در بیماران با مسمومیت حاد بستری در واحد مراقبت های ویژه ی بیمارستان خورشید اصفهان

اختلالات اسید- باز یکی از شایع ترین یافته ها در بخش مراقبت های ویژه (Intensive care unit یا ICU) است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی شیوع اختلالات اسید- باز به تفکیک نوع و علل آن در بیماران بستری در ICU مسمومین است. در این مطالعه ی مقطعی، 214 بیمار با مسمومیت حاد که در ICU مسمومین بیمارستان خورشید اصفهان از مهر 1395 تا آذر 1396 بستری بودند، وارد مطالعه شدند. سپس، وضعیت اسید- باز بدو ورود به اورژانس بیماران و ارتباط آن با عوامل دموگرافیک، علایم بالینی و پیرابالینی بدو ورود بیماران و پیایند درمان آنان بررسی گردید. بیشتر بیماران (7/89 درصد) دارای اختلال اسید- باز بودند. بیشتر بیماران (3/31 درصد) در بدو ورود به اورژانس، اختلال اسیدوز متابولیک داشتند. همچنین، تعداد زیادی از بیماران (6/71 درصد) دارای اختلال اسیدوز متابولیک، از جنس مذکر بودند (01/0 = P). 48 بیمار (4/22 درصد) در بدو ورود هوشیار و بیدار بودند که از این تعداد، 8/93 درصد دارای یکی از اختلالات اسید- باز بودند و 60 بیمار (0/28 درصد) سطح هوشیاری در حد استوپور و کما داشتند که از این تعداد، 1/89 درصد دارای اختلال اسید- باز بودند. بین نوع اختلال اسید- باز با جنسیت بیماران و سطح هوشیاری بدو ورود، ارتباط معنی داری وجود داشت (05/0 > P). همچنین، بین عاقبت درمانی با سن، نوع دارو و یا سم و الکتروکاردیوگرافی (Electrocardiography یا ECG) غیر طبیعی، ارتباط معنی داری مشاهده شد. از بین عوامل مختلف مورد بررسی، سن، عامل پیش گویی کننده ی عاقبت بیماران بود (040/1-004/1 = Confidence interval یا CI 95 درصد، 02/1 = Odd ratio یا OR، 01/0 = P). اختلال اسید و باز، یافته ی شایع در بیماران با مسمومیت حاد می باشد. سطح هوشیاری بدو ورود به اورژانس و جنسیت، از عوامل مرتبط با وضعیت اسید و باز بیماران می باشند. وضعیت اسید- باز بدو ورود بیماران به تنهایی در ایجاد پیش آگهی و سرانجام بیماران نقشی ندارد و باید به همراه عوامل دیگر مورد بررسی قرار گیرد.