اثر 8 هفته تمرینات تعلیق مقاومتی کل بدن بر حس عمقی مفصل شانه ورزشکاران دارای حرکات بالای سر مبتلا به سندرم گیرافتادگی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

سندرم گیرافتادگی شانه یکی از علل مهم درد شانه می باشد که بر روی حس عمقی مفصل شانه اثرگذار است. تمرینات زنجیره حرکتی بسته مفید تر و ایمن تر از تمرینات زنجیره حرکتی باز می باشند. هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر تمرینات تعلیق مقاومتی کل بدن (Total body resistance exercise; TRX) بر حس عمقی مفصل شانه ورزش کاران دارای حرکات بالای سر مبتلا به سندرم گیرافتادگی می باشد. در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 22 ورزشکار دارای حرکات بالای سر مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه شهر کرمان (سال 1396) به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه TRX و کنترل قرار گرفتند. تمرینات در مدت 8 هفته، سه روز در هفته و هر جلسه 60 دقیقه اجرا گردید. حس عمقی به وسیله انعطاف سنج لیتون در چهار حرکت چرخش خارجی، چرخش داخلی، دور شدن و خم شدن بازو ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروه کنترل و TRX در پیش آزمون زوایای چرخش خارجی، داخلی، دور شدن و خم شدن تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0<p) اما در پس آزمون تفاوت معنی داری در تمام زوایای هدف چرخش خارجی (001/0>p)، چرخش داخلی (001/0>p)، دور شدن (001/0>p) و خم شدن (015/0=p) مشاهده شد. با توجه نتایج، 8 هفته تمرین TRX بر روی حس وضعیت مفصل شانه ورزش کاران دارای حرکات بالای مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه سر اثرگذار می باشد. به نظر می رسد می توان آن را به عنوان یک روش تمرینی مناسب در ورزش کاران مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه مورد استفاده قرار داد.