بررسی تاثیر پروبیوتیک ها بر میزان بیلی روبین غیرمستقیم نوزادان مبتلا به زردی نوزادی

در ابتدای تولد به علت افزایش چرخه انتروهپاتیک، نوزاد در معرض خطر بالای ابتلا به زردی قرار دارد که منجر به زردی فیزیولوژیک می گردد. اگر چه فتوتراپی یک روش درمانی امن می باشد ولی ممکن است منجر به عوارضی از قبیل هایپرترمی، راش های اریتماتو، افزایش دفع نامحسوس مایعات و اسهال گردد. از این رو ارایه روش درمانی نوین درجهت کاهش سطح بیلی روبین و همچنین کاهش نیاز به فتوتراپی می تواند سودمند باشد باتوجه به بررسی های انجام شده، پروبیوتیک ها تنظیم کننده عملکرد روده ای و سیکل انتروهپاتیک هستند و از این رو ممکن است در درمان هایپربیلی روبینمی نوزادی موثر باشند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پروبیوتیک ها در کاهش سطح بیلی روبین غیرمستقیم خون می باشد. این مطالعه از نوع تحلیلی است که به روش clinical trials با طرح parallel و تلفیق ان با طرح b&a می باشد جامعه مورد مطالعه 80 نفر از نوزادان مبتلا به هایپربیلی روبینمی بودند که به صورت رندوم به دو گروه مواجهه و غیرمواجهه تقسیم شدند. نوزادان گروه غیرمواجهه فقط تحت درمان با فتوتراپی قرار گرفتند و نوزادان گروه مواجهه علاوه بر فتوتراپی روزانه 5 قطره پدیلاکت تا زمان ترخیص دریافت نمودند.
مطالعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار آماریSPSS 11 و توسط آزمون های آماری t مستقل،t2 زوجی و ANOVA، تجزیه و تحلیل شد. میانگین میزان کاهش بیلی روبین غیر مستقیم در روز اول در گروه فتوتراپی mg/dl4/3 و در گروه فتوتراپی+پدیلاکت mg/dl5/3 می باشد و با 949/0 p-value= معنی دار نیست .میانگین میزان کاهش بیلی روبین غیرمستقیم در روز دوم پس از درمان در گروه فتوتراپی mg/dl6/3 و در گروه فتوتراپی+پدیلاکتmg/dl 7 بود که بیشتر از گروه فتوتراپی است و با177/0 p-value= معنی دار نیست. میزان کاهش بیلی روبین غیر مستقیم در روز سوم گروه فتوتراپی mg/dl5/6 بوده در گروه فتوتراپی+پدیلاکت mg/dl 1/7 می باشد که بیشتر از گروه فتوتراپی است و با 618/0p= معنی دار نیست. میانگین میزان کاهش بیلی روبین در گروه فتوتراپی+پدیلاکت کمی بیشتر از گروه فتوتراپی است ولی از لحاظ آماری معنی دار نیست.