مقایسه تاثیر تمرین اینتروال شدید و تمرین استقامتی کم شدت بر بیان ژن Hig2 و محتوای چربی درون کبدی رت های مبتلا به کبد چرب غیر الکلی (NAFLD)

بیماری کبد چرب غیر الکلی اصلی ترین بیماری کبدی است که بروز آن با عادات ناصحیح غذایی و اضافه وزن ارتباط دارد. هدف این پژوهش مقایسه اثرات 8 هفته تمرین اینتروال شدید (HIIT) و تمرین استقامتی کم شدت (LIET) بر بیان ژن Hig2 و محتوای تری گلیسیرید کبدی رت های مبتلا به کبد چرب (NAFLD) بود. چهل رت نر ویستار به طور تصادفی در چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه های کنترل، LIET و HIIT که به مدت 16 هفته غذای پر چرب با هدف ایجاد کبد چرب مصرف کردند و گروه شم که در این مدت از غذای استاندارد استفاده کرد. تمرین گروه HIIT شامل مراحلی از دویدن شدید بر اساس درصدی از حداکثر سرعت بود که با دویدن کم شدت به عنوان استراحت فعال جدا شده بود. تمرین گروه LIET نیز بر اساس مسافت طی شده گروه HIIT همسان سازی شده بود. در پایان 8 هفته تمرین، میزان بیان ژن Hig2 و محتوای چربی کبدی اندازه گیری شد. بین گروه های تحقیق تفاوت معنی داری در میزان بیان Hig2 (43/12=K2،006/0 p=) و IHL (84/32=K2،001/0 p=) مشاهده شد. تفاوت های معنی دار در Hig2 بین گروه کنترل و گروه HIIT (031/0p=) و گروه کنترل با LIET (012/0p=) مشاهده شد. اما تفاوت های معنی دار در Hig2 بین گروه HIIT و گروه LIET مشاهده نشد (453/0p=). همچنین، تفاوت های معنی دار در IHL بین گروه کنترل و HIIT (001/0p=) و گروه کنترل با LIET (001/0p=) مشاهده شد. همچنین، تفاوت های معنی دار در IHL بین گروه HIIT و گروه LIET مشاهده شد (003/0p=). تمرینات تناوبی شدید و هم تمرینات تداومی با شدت کم از طریق کاهش در بیان ژن Hig2 باعث کاهش محتوای چربی کبدی و بهبود NAFLD می شود. همچنین، کاهش چربی کبدی در گروه تمرین تناوبی شدید به طور مستقل از کاهش وزن رخ می دهد.