تاثیر مکمل های آلی و معدنی روی بر فراسنجه های رشد، خصوصیات لاشه و سرم بره های سنجابی

هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر مکمل روی-متیونین و سولفات روی بر صفات رشد، خصوصیات لاشه و غلظت عنصر روی و عنصر مس سرم خون و غلظت روی (میلی گرم/کیلوگرم) در بافت های مختلف لاشه و خصوصیات لاشه شامل صفات طولی، وزن بخش های مختلف و آلایش های داخلی و خارجی آن در بره های سنجابی بود. نتایج نشان داد استفاده از مکمل سولفات روی سبب کاهش معنی دار ماده خشک مصرفی؛ وزن نهایی، وزن لاشه بدون دنبه و طول لاشه نسبت به دو گروه شاهد و مکمل روی آلی گردید (05/0>P). مکمل روی آلی سبب افزایش معنی دار طول ران و دست گردید (001/0=P). غلظت روی در دو عضله چهار سر ران (Quadriceps femoris) و راسته (Longissimus dorsi ) تحت تاثیر استفاده از مکمل روی آلی یا معدنی روی قرار نگرفت ولی غلظت روی در بافت های پانکراس، شش و قلب بره های دریافت کننده مکمل روی آلی؛ بیشتر از دو گروه دیگر بود (001/0=P). اندازه گیری غلظت عنصر روی در مدفوع نشان داد زیست فراهمی مکمل سولفات روی کمتر از مکمل روی-متیونین می باشد (001/0=P). غلظت عنصر روی و مس سرم در بره های دریافت کننده مکمل روی آلی و معدنی تحت تاثیر مکمل معدنی روی قرار نگرفت(05/0<P). نتایج این آزمایش نشان داد، استفاده از مکمل روی معدنی (سولفات روی)، رشد و مقدار خوراک مصرفی بره ها را کاهش می دهد؛ اگر چه ضریب تبدیل خوراک تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. همچنین استفاده از مکمل روی آلی (روی متیونین) تاثیری بر رشد بره ها نداشت ولی سبب افزایش غلظت عنصر روی در بافت شش و قلب گردید.