مقایسه عوارض مادری و نوزادی در سزارین با توقف نزول در دو روش pull و push

توقف نزول جنین، یکی از اندیکاسیون های اصلی سزارین می باشد که دو روش رایج جهت خارج کردن جنین Push و Pull می باشد. با توجه به عوارض و مشکلات ناشی از سزارین و ضرورت یک راهکار مناسب جهت کاهش این مشکلات و مشکلاتی که گریبان گیر نوزادان فول ارست شده، مطالعه حاضر با هدف تعیین نمره آپگار نوزادان و مقایسه پیامدهای مادری و نوزادی در سزارین های انجام شده به روش های Pull و Push انجام شد. این مطالعه مقطعی در سال 96-1395 بر روی 126 زن که به دلیل توقف نزول در بیمارستان علی ابن ابیطالب زاهدان تحت سزارین اورژانسی قرار گرفته بودند، انجام شد. پیامدهای مادری (آسیب به مثانه، اکستنشن انسزیون رحمی، مدت زمان بستری شدن) و نوزادی (نمره آپگار) در سزارین به روش Pull و Push با استفاده از فرم های حاوی این اطلاعات جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های توصیفی، کای اسکوئر و تی مستقل انجام شد. میانگین نمره آپگار دقایق اول و پنجم در نوزادان سزارین شده به روش Pull نسبت به روش Push، به طور معنی داری بیشتر بود (001/0p<). همچنین اکستنشن رحمی در سزارین به روش Pull به طور معنی داری کمتر از روش Push بود (001/0p<). روش Pull به دلیل عوارض کمتر و پیامدهای بهتر نوزادی و مادری، بر روش Push ارجح می باشد.