نقش خشکی در تغییر برخی از ویژگی های مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی پایه های مرکبات

آب، عامل اصلی فعالیت های کشاورزی است و حدود 70 درصد آب مصرفی جهان به آبیاری اختصاص دارد. این پژوهش به منظور بررسی واکنش مرکبات به خشکی، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و دو دانهال در هر واحد آزمایشی انجام شد. فاکتورها شامل پایه های مختلف مرکبات در 10 سطح (نارنج، پونسیروس، ترویرسیترنج، مکزیکن لایم، سیتروملو، راف لمون، بکرایی، ماکروفیلا، کلئوپاترا ماندارین و شانگشا) و آبیاری در دو سطح شامل آبیاری بهینه (حفظ رطوبت بستر در حد ظرفیت گلدانی) و تنش شدید (قطع آبیاری) بودند. نتایج نشان داد در اثر خشکی، درصد نشت یونی در تمامی پایه های مورد بررسی و نسبت وزن خشک ریشه به شاخه در پایه های پونسیروس، ماکروفیلا و بکرایی افزایش و محتوی نسبی آب برگ در همه پایه ها، وزن تر برگ در نارنج، وزن تر ساقه در سیتروملو، وزن تر ریشه در ترویرسیترنج، نارنج، سیتروملو و ماکروفیلا، وزن تر شاخه در نارنج و سیتروملو، وزن تر کل در نارنج، سیتروملو و ماکروفیلا، نسبت وزن تر ریشه به شاخه در ترویرسیترنج، سیتروملو، ماکروفیلا و کلئوپاتراماندارین کاهش یافت. بنابراین ترویرسیترنج با نشت یونی کم تر، شانگشا با نگهداری بیش تر آب در برگ ها و پونسیروس با وزن خشک ریشه به شاخه بیش تر، تحمل بهتری به خشکی از خود نشان دادند.