بررسی اثر جراحی بر کارکردهای توجهی بیماران مبتلا به گلیوم مغزی

بیمارانی که تومورهای دستگاه عصبی مرکزی دارند از علائم بسیاری از جمله اختلال خلق، اختلال خواب، اختلال در کارکردهای اجرایی و به طوره ویژه از اختلال توجهی رنج می برند که این اختلال ها می تواند منجر به اختلال در کیفیت زندگی این بیماران گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثر جراحی بر کارکردهای توجهی بیماران مبتلا به گلیوم مغزی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه افراد در محدوده سنی 45 - 18 سال مراجعه کننده به بخش جراحی مغز و اعصاب بیمارستان های شهر تهران در سالهای 1397-1395 به منظور جراحی گلیوما بودند. که حجم نمونه ای 30 نفره به روش هدفمند انتخاب و با استفاده از آزمون های عملکرد مداوم، ساخت دنباله و آزمون استروپ به منظور سنجش متغیرهای توجه مداوم، توجه تقسیم شده و توجه انتخابی مورد سنجش قرار گرفتند. برای سنجش اثر جراحی بر متغیرهای پژوهش از آزمون تی زوجی و جهت بررسی اثرات چند متغیره بر پس آزمون از آزمون تحلیل اندازه های مکرر استفاده و با استفاده از شاخص لامبدای ویلکز، تاثیر چندمتغیره بر پس آزمون بررسی شد. نتایج آماری نشان داد که عمل جراحی میانگین نمرات کارکردهای توجهی (هر سه نوع توجه) بیماران را افزایش داده است. به عبارت دیگر عمل جراحی منجر به تغییرات معنی دار در نمرات مولفه های کارکردهای توجهی بیماران شده است. نتایج پژوهش نشان داد که جراحی، بر مولفه های توجهی بیماران مبتلا به گلیوم مغزی تاثیر داشته و منجر به بهبود کارکردهای توجهی آنها شده است.