مدل سازگاری زناشویی براساس سبک های فرزندپروری با نقش میانجی طرح واره حوزه طرد/بریدگی و راهبردهای مقابله ای

سازگاری زناشویی به معنای ظرفیت سازگاری با مشکلات و توانایی حل آن هاست. پژوهشگران امروزه به دنبال یافتن عوامل مرتبط با سازگاری زناشویی هستند. هدف پژوهش حاضر ارائه مدل سازگاری زناشویی براساس سبک های فرزندپروری با نقش میانجی طرح واره حوزه طرد/بریدگی و راهبردهای مقابله ای بود. مطالعه حاضر به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره بهزیستی استان البرز در سال 1396 بودند. باتوجه به برآورد های انجام شده، 570 نفر (50درصد مونث و 50درصد مذکر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل، پرسشنامه سازگاری زناشویی (اسپینر، 1976)، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای یانگ-رای (1994)، پرسشنامه سبک های فرزندپروری ادراک شده (یانگ، 1994) و پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ-فرم کوتاه (یانگ، 1988) بود. داده ها با روش همبستگی پیرسون و مدل یابی ساختاری تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار SPSS22 و AMOS23 تحلیل شدند. نتایج نشان داد، سبک های فرزندپروری با نقش میانجی راهبردهای مقابله ای جبران، اجتناب و طرح واره حوزه طرد/بریدگی می تواند سازگاری زناشویی را تبیین کند (0٫001>p). به طورکلی یافته ها نشان دهنده نقش راهبردهای مقابله ای جبران، اجتناب و طرح واره حوزه طرد/بریدگی در تبیین سازگاری زناشویی بود.