شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر بروز نزاع و درگیری در مناطق حاشیه نشین شهر اردبیل

از پیامدهای ناگوار رشد سریع و بی رویه شهرهای بزرگ، افزایش جرایم و ناهنجاری ها در آنهاست. اندیشمندان در شناسایی عوامل بروز آسیب های اجتماعی دریافته اند که مکان، زمان و انسان، عناصر اصلی در شکل گیری جرم هستند. بنابراین، تفاوت در ساختار مکانی، زمانی و رفتاری، توزیع نابرابر انواع جرایم و خشونت ها را در سطح شهرها در پی دارد. در واقع برخی فضاهای شهری مانند حاشیه ها، با داشتن شرایط خاص خود، مستعد و تسهیل کننده ارتکاب گونه هایی از آسیب اجتماعی از آن جمله نزاع و درگیری هستند. هدف از پژوهش حاضر اولویت بندی عوامل موثر بر بروز نزاع و درگیری در مناطق حاشیه نشین شهر اردبیل می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر حاشیه نشینان شهر اردبیل می باشد که حجم نمونه آماری با استفاده از روش کوکران 317 نفر محاسبه گردید. جهت نیل به اهداف پژوهش از آزمون های t مستقل، t تک نمونه ای، آنوا، scheffe ، رگرسیون و پیرسون تحت نرم افزار SPSS استفاده گردید. همچنین به دلیل ارتباط بین مقوله نزاع و درگیری با نهادهای انتظامی و قضایی، با چند نفر از کادر نهادهای فوق مصاحبه صورت گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که طبق آزمون رگرسیون، معیارهای استفاده شده در پژوهش حدود 78 درصد واریانس متغیر وابسته را پیش بینی می نماید. همچنین مشخص گردید که بین نظرات مردان و زنان، مجردها و متاهل ها، تفاوت معنی داری از نظر گرایش به نزاع وجود ندارد، اما با افزایش تحصیلات، گرایش به نزاع نیز کاهش می یابد. نتایج حاصل از آزمون پیرسون نیز نشان داد که از نظر پاسخگویان به پرسشنامه، مهمترین عوامل موثر بر بروز نزاع و درگیری در مناطق حاشیه نشین شهر اردبیل به ترتیب طایفه گرایی، فقر و گرانی می باشد. در پایان نیز، به توجه به نتایج پژوهش راهکارهایی چند در جهت پیشگیری از بروز نزاع و درگیری ارائه گردید.