ارزیابی فراسنجه های کیفی اسپرم منجمد-یخ گشایی شده خروس در رقیق کننده حاوی اسیدآمینه ال-سیستئین

زمینه مطالعاتی: ذخیره انجمادی سلول ها و بافت ها در یک وضعیت دمایی باعث ایجاد وقفه موقت در فعالیت های حیاتی آن ها می شود. فرآیند انجماد اسپرم، فاکتورهای غشائی ازجمله سیالیت، نفوذ پذیری و ترکیبات لیپیدی را تحت تاثیر قرار داده و منجر به کاهش توانایی باروری اسپرم می شود. این آزمایش به منظوربررسی اثر افزودن سطوح مختلف اسید آمینه ال-سیستئین (صفر، 5/2، 5 و 5/7 میلی مولار) به رقیق کننده منی در نگهداری طولانی مدت اسپرم منجمد خروس انجام گرفت. در این طرح از 8 قطعه خروس نژاد راس با سن 30 هفتگی استفاده شد. اسپرم گیری دو بار در هفته از طریق مالش پشتی-شکمی انجام گرفت. پس از انتقال نمونه های منی به آزمایشگاه و ارزیابی اولیه، نمونه های استاندارد (حداقل 75 درصد اسپرم متحرک، 80 درصد اسپرم زنده و حداکثر 10 درصد اسپرم ناهنجار) باهم مخلوط شده و پس از رقیق سازی با تیمار های موردنظر، پایوت های حاوی اسپرم با روش انجماد دومرحله ای منجمد و داخل نیتروژن مایع نگهداری شد و سپس با استفاده از نرم افزار کاسا فراسنجه های موردنظر اندازه گیری شدند. برای بررسی اثر سیستئین در ماندگاری اسپرم خروس (به مدت یک ماه) ارزیابی نمونه ها دو بار و بافاصله 15 روز انجام گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که عملکرد اسپرم در روز 30 نسبت به روز 15 کاهش یافت. همچنین رقیق کننده های حاوی 5/2 میلی مولار سیستئین بهترین عملکرد را ازنظر درصد زنده مانی، تحرک کلی و پیش رونده در بین سایر تیمارها و گروه کنترل داشتند و تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0>P). در بین سطوح مختلف آمینواسید سیستئین، سطح 5 میلی مولار بهترین عملکرد را ازلحاظ سلامت و یکپارچگی غشاء اسپرم داشت. سطح 5/7 میلی مولار سیستئین کمترین درصد ناهنجاری را داشت. نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد می کند که سیستئین موجب بهبود کیفیت منی منجمد خروس می شود و می توان اسپرم خروس را با استفاده از سیستئین به مدت طولانی تری منجمد و نگهداری کرد.