تاثیر موقعیت بلوک های بزرگ بر تحلیل پایداری شیروانی های مخلوط سنگی

مواد مخلوط سنگی یا بیم راک ها مواد پیچیده زمین شناسی هستند که به عنوان یک ترکیب سنگی، شامل بلوک های قابل توجه ژئوتکنیکی درون یک ماتریس متصل شده با بافت ریزتر تعریف می شوند. شیروانی مخلوط سنگی از این مواد تشکیل می شود و معمولا در محیط های هوازده و کم عمق مشاهده می شود. برخی مشخصات بلوک ها که بر مقاومت مواد مخلوط سنگی تاثیر می گذارد شامل نسبت بلوک حجمی، جهت یافتگی و آرایش آن ها است که نقش مهمی بر پایداری شیروانی های مخلوط سنگی دارند. مطالعات گذشته نشان می دهد که ابعاد بلوک های موجود در مواد مخلوط سنگی معمولا از یک توزیع مشخص پیروی می کند و برای یک شیروانی به ارتفاعH ابعاد بلوک ها از 0/5 H تا 0/75 H 0/75 تغییر می کند. در این پژوهش، تاثیر موقعیت بلوک های بزرگ بر پایداری شیروانی های مخلوط سنگی با استفاده از مدل های عددی و فیزیکی مورد بررسی قرار گرفته است. بلوک هایی که ابعادی بزرگ تر از نصف ارتفاع شیروانی H 0/5 دارند به عنوان بلوک بزرگ لحاظ شده است. در این پژوهش، در ابتدا 30 مدل فیزیکی ایجاد شد و با استفاده از یک ماشین میز شیب دار مورد آزمایش قرار گرفت. این مدل ها توزیع ابعاد بلوک مشخص و نسبت بلوک حجمی معین با بلوک های بیضوی داشته اند. متغیر اصلی در این مدل ها، موقعیت بلوک های بزرگ بوده است که شامل سه دسته بخش پایین شیروانی، بخش بالای شیروانی و وضعیت تصادفی است. بر اساس نتایج آزمایش های انجام شده بر روی مدل های فیزیکی، 30 مدل عددی در مقیاس آزمایشگاهی با استفاده از روش اجزای محدود تولید شد. پس از مقایسه مدل های فیزیکی و عددی که تطابق خوبی نیز داشتند، مدل های عددی به مقیاس طبیعی توسعه داده شد. شیروانی های مخلوط سنگی تئوری که در این پژوهش بررسی شدند، نشان دادند که موقعیت بلوک های بزرگ اثر قابل توجهی بر پایداری این شیروانی ها دارد.