بررسی رابطه بین پایگاه اقتصادی اجتماعی، سبک زندگی با امنیت شغلی کارکنان نیروی انتظامی شهر تهران

موفقیت سازمان ها در گرو توجه ویژه به نیروی انسانی و ارضای نیازهای آنهاست. امنیت شغلی را می توان از جمله این نیازها دانست. این پژوهش با هدف رابطه پایگاه اقتصادی اجتماعی، سبک زندگی با امنیت شغلی کارکنان نیروی انتظامی در شهر تهران انجام گرفته است. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش، توصیفی و پیمایشی و تحلیل از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان نیروی انتظامی که در سال1394 در شهر تهران مشغول به به کار بوده اند، می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 400 نفر تعیین شده و شیوه نمونه گیری نیز به صورت چند مرحله ای طبقه ای غیرمتناسب بوده است. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد شده معتبر«مدل بنیاد اروپایی مدیریت کیفیت»(EFQM) برای متغیر امنیت شغلی و پرسشنامه محقق ساخته برای متغیر سبک زندگی استفاده شده است. در قمست تجزیه و تحلیل اطلاعات علاوه بر استفاده از روش های آمار توصیفی، از آزمون رگرسیون و مدل معادلات ساختاری(لیزرل) استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد بین پایگاه اقتصادی اجتماعی و سبک زندگی با امنیت شغلی رابطه معناداری(0/000= sig) وجود دارد، همچنین از میان مولفه های پنج گانه، ارتباط سبک زندگی مذهبی، فرهنگی و ورزشی به عنوان مولفه های مصرف فرهنگی با متغیر امنیت شغلی کارکنان رابطه مثبت و مستقیمی داشتند. اندازه شاخص های نیکوئی برازش با استفاده از نرم افزار لیزرل، تطابق مدل نظری و تجربی را بر اساس داده های این تحقیق مورد تائید قرار دادند.