ارائه مدل پیشگیری از نگرانی اجتماعی از وقوع جرم و ایجاد امنیت اجتماعی (مطالعه موردی، ساکنین تهران بزرگ)

«اعتماد عمومی» و «عدم نگرانی از وقوع جرم» در اجتماع یکی از عوامل موثر بر «احساس امنیت اجتماعی» است، این مولفه ها از «تجربه شهروندان نسبت به قربانی بودن آنها»، «حضور محسوس پلیس در جامعه» و «رفتار مناسب پلیس» در رابطه با پیشگیری اجتماعی و برخورد با جرم و جنایت ناشی می شود. هدف از این پژوهش ارائه مدل پیشگیری از نگرانی اجتماعی از وقوع جرم و ایجاد امنیت اجتماعی می باشد. جامعه آماری، شهروندان ساکن تهران بزرگ و نمونه آماری با استفاده از فرمول تعدیل شده کوکران و با روش خوشه ای و از طریق میدانی تعداد 385 نفر تعیین گردید. ابزار اندازه گیری پرسشنامه استاندارد بوده و به منظور تحلیل استنباطی داده ها از تحلیل عاملی تاییدی و برای آزمون فرضیه ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که تجربه قربانی بودن تاثیر مثبت و معنی داری بر نگرانی از وقوع جرم داشته و محسوس بودن پلیس، تاثیر معنی داری بر نگرانی اجتماعی از وقوع جرم و اعتماد اجتماعی به پلیس دارد. پاسخ گویی پلیس منجر به افزایش اعتماد اجتماعی به پلیس می شود و اعتماد اجتماعی نیز خود باعث کاهش نگرانی از وقوع جرم و افزایش احساس امنیت اجتماعی می شود و نهایتا اینکه عامل نگرانی اجتماعی از وقوع جرم باعث احساس امنیت اجتماعی خواهد شد.