بهینگی اجرای طرح ارتقاء امنیت اجتماعی در بوته نظرسنجی از ناحیه افکار عمومی (مطالعه موردی: منطقه 16 شهرداری تهران در سال 1390)

مقاله پیش رو با بررسی افکار عمومی در خصوص اجرای طرح ارتقاء امنیت اجتماعی، میزان رضایت شهروندان تهرانی از اجرای طرح مذکور را مورد سنجش قرار داده و در این راستا می کوشد تا ضمن بررسی میزان رضایتمندی، به معرفی عوامل موثر در فرآیند ایجاد رضایت از این طرح نیز بپردازد. با توجه به ماهیت پژوهش، روش تحقیق در آن، توصیفی و از بعد نحوه گردآوری داده ها از نوع پیمایشی است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده و نمونه گیری بر اساس رابطه کوکران و به روش تصادفی ساده انجام گرفته است. برای پاسخ به سوالات طرح شده، 384 نفر از ساکنان منطقه 16 شهرداری شهر تهران در سال 1390 به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب شده اند. آزمون فرضیه ها با توجه به مقیاس و طیف متغیرها، از آزمون استقلال استفاده شده و نتایج پژوهش حاکی از آن است که پس از اجرای طرح ارتقاء امنیت اجتماعی، احساس رضایتمندی در افکار عمومی ایجاد شده است. همچنین عواملی چون توجه به تفاوتها در ویژگی های قومیتی، نژادی و مذهبی، برخورد قاطع با رعایت انصاف، ادب و احترام، رعایت حریم خصوصی افراد، کاهش فعالیتهای مجرمانه در منطقه پس از اجرای طرح و پاک سازی منطقه از معتادان، اراذل و اوباش پس از اجرای طرح و برقراری گشت های پیاده و سواره به ترتیب به عنوان مهمترین عوامل موثر در ایجاد رضایتمندی افکار عمومی در نتیجه اجرای طرح ارتقاء امنیت اجتماعی بیان شدند.