تاثیر هشت هفته تمرین پیلاتس بر سطوح سرمی آیریزین و شاخص مقاومت به انسولین زنان چاق

آیریزین مایوکین، آدیپوکین، و نوروکین جدیدی است که اخیرا در انسان و موش کشف شده است، شواهد نشان می دهد آیریزین در انسان، با چاقی و دیابت ارتباط دارد، لذا پژوهش حاضر با هدف تاثیر تمرین بلند مدت پیلاتس بر سطح سرمی آیریزین و شاخص مقاومت به انسولین زنان چاق، انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. در این تحقیق 24 زن چاق(میانگین سنی61/8±4/38 سال و میانگین BMI 95/2±6/35 کیلوگرم بر مترمربع)، به طور داوطلبانه شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تمرین پیلاتس(15 نفر) و کنترل(9 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته به تمرین پیلاتس با RPE 16-14پرداختند، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه تمرینی نداشتند. نمونه های خونی قبل و بعد از تمرین اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از آزمون تی وابسته و تحلیل کواریانس استفاده شد. تحلیل آماری نشان داد، پس از هشت هفته تمرین پیلاتس سطوح سرمی گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و آیریزین در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل تغییر معناداری پیدا نکرد(05/0<P). همچنین، هیچ رابطه ای بین آیریزین با BMI، وزن، گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین مشاهده نشد. نتایج حاکی از این است که انجام هشت هفته تمرین پیلاتس، اثری بر سطوح گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و آیریزین زنان چاق ندارد.