تاثیر اجرای یک دوره تمرین مقاومتی بر مسیر پیام رسانی mTOR و p70s6k در عضله اسکلتی موش های صحرایی

شناخت سازوکارهای پیام رسانی سلولی درگیر در فرایند هایپرتروفی عضلانی یکی از چالش های بیولوژیست های ورزشی می باشد. در این مورد عنوان شده است هدف راپاماسین در پستانداران (mTOR)" مهمترین عامل تنطیم گر این فرایند است که از طریق فسفریله کردن "پروتئین ریبوزومی 70 کیلو دالتونی S6 کیناز (p70 S6K)" سنتز پروتئین را در عضله اسکلتی افزایش می دهد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر اجرای یک دوره تمرین مقاومتی بر بیان پروتئین های تام و فسفریله mTOR و p70s6k به عنوان تنظیم گر اصلی هایپرتروفی در عضله خم کننده طویل انگشتان پا (FHL) رت های نر سالم بود. روش شناسی: به همین منظور 12 سر رت نر اسپرادوگولی به دو گروه کنترل (6=n) و تمرین (6=n) تقسیم شدند. گروه تمرین مقاومتی طی هشت هفته و هر هفته پنج جلسه بالا رفتن از نردبان یک متری با وزنه ای آویزان به دم اجرا کردند. افزایش بار به صورت هفتگی بر اساس وزن بدن موش ها به طوری بود که در هفته اول از 30% به 200% در هفته هشتم رسید. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، عضله FHL استخراج شد و میزان بیان پروتئین های مربوطه به روش الایزا اندازه گیری گردید و برای تحلیل آماری از روش آنوا یکطرفه استفاده شد. نتایج نشان داد، اجرای تمرین مقاومتی موجب افزایش معنا دار شکل فسفریله پروتئین های mTOR و p70s6k می شود (001/0P=) (04/0P=). اما موجب افزایش معنادار محتوی پروتئینی تام mTOR و p70s6k نشد (421/0P=) (94/0P=). با توجه به یافته های پژوهش حاضر، می توان عنوان کرد که هایپرتروفی ناشی از تمرین مقاومتی با افزایش فسفریلاسیون mTOR و p70s6k همراه است.