بکارگیری الگوریتم ژنتیک جهت پس پردازش پارامتر آب قابل بارش پیش بینی مدل عددی WRF با استفاده از داده های ماهواره زمین ایستای METEOSAT8 در نواحی فاقد ایستگاه جو بالای ایران

آب قابل بارش برآوردی از ستون بخارآب در کل لایه تروپوسفر می باشد که پیش بینی دقیق این کمیت می تواند در تخمین میزان بارش و پیش آگاهی احتمال وقوع سیلاب مفید باشد. ماهواره METEOSAT8 دارای طیف گسترده ای از محصولات هواشناختی و آبشناسی است که یکی از آنها کمیت آب قابل بارش می باشد. هدف از این پژوهش پس پردازش پارامتر آب قابل بارش پیش بینی مدل عددی WRF با استفاده از داده های ماهواره زمین ایستای METEOSAT8 در نواحی فاقد ایستگاه های جو بالا می باشد. برای این مهم ابتدا کمیت آب قابل بارش مستخرج از داده های ماهواره METEOSAT8 با داده های 2  ایستگاه جو بالای کشور به مدت یک سال راستی آزمایی شد. نتایج حاصل از این مقایسه تا حدود زیادی قابل اعتماد بود به طوری که از داده های ماهواره MSG1(IODC) به عنوان مقادیر هدف الگوریتم ژنتیک جهت پس پردازش پیش بینی مدل عددی WRF در نقاط غیرایستگاهی استفاده نمودیم. در انتها مقادیر پس پردازش شده و مقادیر ماهواره MSG1  را در 6 شهر ایران با شرایط اقلیمی متفاوت مقایسه نمودیم. نتایج بیانگر عملکرد خوب این رهیافت جهت پس پردازش آب قابل بارش مدل پیش بینی WRF بود