بررسی ادونتوژنیک کراتوسیست فکین در بیماران مراجعه کننده به بخش جراحی دهان و فک و صورت بیمارستان آیت الله طالقانی از سال 1370 تا 1381

هدف از این مطالعه بررسی جنبه های مختلف ادونتوژنیک کراتوسیت فکین و شیوع آنها در 27 بیمار ایرانی مراجعه کننده به بخش جراحی دهان و فک و صورت بیمارستان طالقانی طی سالهای 1370 تا 1381 بود.
مطالعه حاضر از نوع گذشته نگر بر روی 37 مورد OKC از 27 بیمار که شامل موارد عود و سندرمیک نیز بودند و بین سالهای 1370 تا 1381 در بخش جراحی دهان و فک و صورت بیمارستان طالقانی مورد درمان قرار گرفته بودند، انجام گرفت. این مطالعه شامل اطلاعات کلینیکی و هیستولوژیک موجود در پرونده بیماران و گزارشات پاتولوژی آنهاست.
نسبت بیماران مرد به زن در این مطالعه (1: 2.375) بود. بیشتر بیماران در دهه سوم (29.7%) و دوم (18.5%) زندگی بودند. 83.8% موارد OKC در فک پایین بود و شایعترین نواحی درگیر مولر سوم / زاویه فک و راموس بود. بیشترین تظاهرات کلینیکی در اولین ملاقات، تورم (77.7%)، درد (63%)، ترشح چرک (48.1%) و درگیری نورولوژیک (14.8%) بود. در رادیوگرافی، 68.6% موارد یونی لاکولار و 31.2 درصد مولتی لاکولار بودند. عود در 5 بیمار با میانگین زمانی سه سال بعد از عمل جراحی مشاهده شد. نیمی از بیماران بوسیله انوکلیشن و کورتاژ، 36 درصد با انوکلیشن و استکتومی محیطی، 8 درصد با مارسوپیالیزاسیون و 5 درصد با ری سکشن پارشیال درمان شدند. از نظر هیستوپاتولوژی، پاراکراتین و مخلوطی از ارتو و پاراکراتین در 94.6 درصد و ارتوکراتین در 5.4 درصد موارد وجود داشت. همچنین بدخیمی در یک مورد مشاهده شد و 2 بیمار (7.5%) مبتلا به سندرم گورلین بودند.
اکثر جنبه های OKC و شیوع آنها در مطالعه ما شبیه به سایر مطالعات انجام شده در نقاط مختلف جهان است.