مقایسه روش های MTT، تریپان بلو و سنجش کلونوژنیک در تعیین بقای رده سلولی سرطان تیرویید آناپلاستیک انسانی

ارزیابی بقای سلولی در مطالعات دارویی و سرطان برای تعیین حساسیت سلولی مهم و تعیین کننده نتیجه درمان است. بنابراین روش های مختلفی استفاده می گردد که نقطه پایانی متفاوتی را ارزیابی می کنند. تعیین وجود همبستگی بین روش ها دارای اهمیت می باشد. در این مطالعه، حساسیت روش های رنگ سنجی 3-(4و5-دی متیل تیازول-2-ایل)-2و5-دی فنیل تترازولیوم برماید (MTT)، تریپان بلو و سنجش کلونوژنیک در تعیین بقای رده سلولی سرطان تیرویید آناپلاستیک ارزیابی گردید. مطالعه تجربی کنونی از مهر تا اسفند 1395 در مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام پذیرفت. رده سلولی سرطان تیرویید آناپلاستیک انسانی کشت شده در محیط Dulbecco;s modified Eagle;s medium (DMEM) حاوی 10% Fetal bovine serum (FBS)، به مدت 24 ساعت با ملاتونین تیمار گردید، سپس بقای سلولی توسط تست های MTT، تریپان بلو و سنجش کلونوژنیک بررسی و از راندمان کشت و درصد کسر بقا جهت رسم منحنی بقا در سنجش کلونوژنیک استفاده گردید. غلظت ملاتونین در نقطه IC50 در روش های MTT، تریپان بلو و سنجش کلونوژنیک به ترتیب، شامل 0/117±4/794، 0/894±4/375 و 0/326±2/246 میلی مولار بود که مقایسه مقادیر IC50 در آزمون MTT و تریپان بلو اختلاف معناداری را نشان نداده (0/6446P=)، در حالی که بین MTT-سنجش کلونوژنیک (0/0032P=)، تریپان بلو-سنجش کلونوژنیک (0/0078P=) اختلاف معنادار بود. نتایج تحلیل رگرسیون بقای سلولی، نشان دهنده همبستگی خطی، مثبت و معنادار بین روش ها بوده که بین روش های MTT و تریپان بلو همبستگی بیشتر بود (0/99r=، 0/001P<). نتایج نشان دادند، هر سه روش برای تعیین سمیت سلولی سرطان تیرویید آناپلاستیک موثر بوده و روش های MTT و تریپان بلو نسبت به سنجش کلونوژنیک، حساسیت بالاتری دارند.