شناسایی زیستگاه های کلیدی برای حفاظت از خرس قهوه ای (Ursus Arctos) در دامنه شمالی البرز

خرس قهوه ای (Ursus Arctos) در بین همه گونه های خرس در دنیا بیش ترین پراکندگی را داشته و در اروپا، آسیا و آمریکای شمالی دیده می شود. این گونه بزرگ جثه ترین گوشت خوار ایران است که پراکنش وسیعی به ویژه در مناطق کوهستانی دارد. بزرگ ترین جمعیت و بیش ترین فراوانی آن در ایران در امتداد رشته کوه البرز به ویژه در مناطق جنگل‎های مرتفع در استان های مازندران و گلستان به ویژه در منطقه حفاظت شده البرز مرکزی و پارک ملی گلستان است. از این رو برای افزایش دانش جهت حفاظت از جمعیت های باقی مانده، به ویژه در مناطق حفاظت شده، در این بررسی به شناسایی زیستگاه های مطلوب گونه در محدوده جنگل های هیرکانی در استان های گلستان، گیلان و مازندران و پیش بینی عوامل موثر در این پراکندگی پرداخته شد. بررسی مطلوبیت زیستگاه گونه با روش حداکثر بی نظمی، مساحتی معادل 59%  از محدوده مورد مطالعه برای زیست گونه را مطلوب تشخیص داده است. تجزیه و تحلیل ها نشان داد که خرس قهوه ای زیستگاه های با شیب و پوشش گیاهی بالا را انتخاب می کند که این امر در ارتباط با دامنه های شمالی بیش تر صادق است. هرچه بر دما افزوده شود از مطلوبیت زیستگاه گونه کاسته خواهد شد. هم چنین در طراحی مناطق حفاظت شده می بایست فاصله از مناطق انسانی و روستاها لحاظ شود.