اثر آفت کش دیمیتوات و کود زیستی باسیلار بر برخی شاخص های بیوشیمیایی خون ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio (Linnaeus, 1758
نویسنده:
چکیده:
آفت کش دیمیتوات و کود زیستی باسیلار از نهاده های رایج مورد استفاده در کشاورزی هستند که با رواناب وارد اکوسیستم های آبی شده و امکان ایجاد مشکلات زیستی و فیزیولوژیک برای آبزیان دارند. این مطالعه با هدف بررسی اثر ترکیبی آفت کش دیمیتوات و کود زیستی باسیلار بر شاخص های بیوشیمیایی و فیزیولوژیک ماهی کپور (C. carpio) انجام شد. تعداد 270 قطعه ماهی در قالب 9 تیمار آزمایشی شامل گروه شاهد، تیمار A (016/0 میلی گرم بر لیتر دیمیتوات)، تیمار B (032/0 میلیگرم بر لیتر دیمیتوات)، تیمار C (1/0 میلیلیتر بر لیتر کودزیستی)، تیمار D (2/0 میلیلیتر بر لیتر کود) و تیمارهای ترکیبی شامل تیمار A×C، تیمار A×D، تیمار B×C و تیمار B×D (هر یک با سه تکرار) به مدت 14 روز مورد مطالعه قرار گرفتند. شاخص های بیوشیمیایی خون شامل تری گلیسیرید، کلسترول، گلوکز، پروتئین، آلبومین و گلوبولین اندازه گیری شد. مقدار تری گلیسیرید در تیمارهای مجزای کود و تیمار مجزای دیمیتوات در غلظت 032/0 میلی گرم برلیتر، درمقایسه با گروه شاهد افزایش داشت. مقدار کلسترول نیز در تیمارهای مجزای دیمیتوات در مقایسه با گروه شاهد افزایش داشت و در تیمار ترکیبی دیمیتوات (016/0 میلی گرم بر لیتر و کود 2/0 میلیلیتر برلیتر)، مقدار آن کاهش یافت. مقدار گلوکز در همه تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیداری در مقایسه با گروه شاهد نداشت. پروتئین در تیمارهای مجزای (کود 1/0 و2/0 میلیلیتر بر لیتر) و سایر تیمارهای ترکیبی به جز تیمار (دیمیتوات 016/0 میلیگرم بر لیتر و کود 1/0 میلیلیتر بر لیتر)، افزایش داشت. مقدار آلبومین در تیمارهای مجزا به جز تیمار دیمیتوات 016/0 میلیگرم بر لیتر و همه تیمارهای ترکیبی به طور معنیداری افزایش یافت. مقدار گلوبولین در همه تیمارها به جز تیمار مجزای (دیمیتوات 032/0 میلیگرم برلیتر)، در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنیداری نداشت. براساس نتایج این تحقیق استفاده ترکیبی از دیمیتوات و کودزیستی تاثیر قابل ملاحظه ای بر شاخص های مورد مطالعه در مقایسه اثرات انفرادی هر یک از دو ماده نداشت و نیاز به مطالعات بیشتر با دوز بیشتر هر دو ماده برای درک بهتر روابط متقابل آنها می باشد.
کلیدواژگان:
زبان:
فارسی
صفحات:
71 تا 84
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p1975231
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با ثبت ایمیلتان و پرداخت حق اشتراک سالانه به مبلغ 1,390,000ريال، بلافاصله متن این مقاله را دریافت کنید.اعتبار دانلود 70 مقاله نیز در حساب کاربری شما لحاظ خواهد شد.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.
In order to view content subscription is required
Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!