بررسی اثر پنج نوع محیط نگهدارنده مختلف و دما بر حیات فیبروبلاستهای لیگامان پریودنتال انسانی

بدنبال خارج شدن دندان از حفره استخوانی روش درمانی پیشنهادی، جایگزین کردن سریع دندان است تا از عوارض جانبی آن پیشگیری شود. بنابراین دندان باید در یک محیط  فیزیولوژیک مناسب قرار گیرد تا اینکه سلول های فیبروبلاست لیگامان پریودنتال دندان در طی انتقال به مطب دندانپزشکی سالم باقی بماند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر محیط های مختلف بر حفظ حیات سلول های فیبروبلاست لیگامان پریودنتال انسانی در زمان و دمای متفاوت بوده است. در این مطالعه  آزمایشگاهی،  سلول لیگامان پریودنتال انسانی از دندان های مولر سوم نهفته کشیده شده تهیه و سپس در محیط کشت)DMEM) Dulbecco's Modified Eagle Medium  کشت داده شدند. محیط مورد آزمایش شامل:DMEM  (FBS 10%، پنی سیلین G سدیم 1% (10000 IU)، استرپتومایسین 1% (10 mg) ، شیر بدون چربی ، شیر کامل و شیر سویا استریلیزه و آب شرب بوده است. پس از این که سلولها در پلیت  به تراکم کافی رسید به محیط های آزمایشی اضافه شده و در زمانهای 1، 2، 4 و 24 ساعت، در دمای 4 و37 درجه سانتیگراد نگهداری و بعد از انکوبه شدن حیات سلولی به روش by MTT  tetrazolium salt-based colorimetric assay)) ارزیابی  شد. نتایج با استفاده از تست آماری  Kruskal-Wallis  و  Post Hoc Tests آنالیز شد. شیر کامل و DMEM تفاوت معنی داری نسبت به سایر محیط های آزمایشی نشان داده است. حیات سلولهای PDL  تفاوت معنی داری در دمای 4 درجه نسبت به دمای 37 درجه سانتیگراد در زمانهای 4 و 24 ساعت در گروه DMEM و در زمان 24 ساعت در گروه شیر کامل نشان داده است ( 0.05≤p). نتایج نشان داده است شیر کامل همانند  DMEM مواد مغذی کافی برای PDLFs داشته و این فرضیه را تقویت می کند که شیر همانند HBSS و DMEM در حفاظت از سلول های PDLFs میتواند مفید واقع شود.