ارزیابی توانایی جذب سطحی گاز گلخانه ای دی اکسیدکربن با استفاده از نانوبیوکربن فعال شده از هسته ولیک جنگلی

افزایش چشمگیر گاز دی اکسیدکربن در جو کره زمین باعث بروز مشکلات متعددی همچون افزایش دمای کره زمین، خشکسالی و تغییرات ناگهانی آب و هوا شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی توانایی جذب سطحی گاز گلخانه ای دی اکسیدکربن با استفاده از نانوبیوکربن فعال شده از هسته ولیک جنگلی می باشد. در این مطالعه تجربی زمان نفوذ گاز دی اکسیدکربن در سه زیر گروه با فشار (5،10،15 بار)، دبی (5،10،15 میلی لیتر بر دقیقه) و دماهای (20،30،60 درجه سانتی گراد) در غلظت های تعادلی 0 تا gr/ml1 از طریق کپسول گاز دی اکسیدکربن در ستون بستر ثابت پر شده با 2 گرم جاذب سنتز شده توسط سنسور گاز دی اکسیدکربن ارزیابی شد. جاذب نانو بیوکربن سنتز شده از هسته ولیک جنگلی در دمای ºC300 پیرولیز و در دمای  ºC600 فعالسازی شد. داده های تحقیق با مدل های شبه درجه اول و درجه دوم بررسی شدند. افزایش معنی دار زمان نفوذ گاز در فشار bar15 (0/001p<، min 0/09±86/71)، دمای Cº20 (p≤0/001، min0/13±67/68) و دبی ml/min 5 (0/001p≤، min0/11±75/78) نسبت به مقادیر فشارهای 5بار (min0/17±37/14) و 10 بار (min0/27±60/33) و دماهایºC 30(min 0/03±54/36) و ºC60 (min0/31±45/34) و دبی های ml/min10(min0/13±53/8) و l/min15(min0/09±45/09) مشاهده شد. هر دو مدل انطباق خوبی با ضریب بالای 98/0> R2 بر روی داده های تجربی حاصل از جذب داشتند. نتایج مطالعه نشان داد که افزایش فشار و کاهش دما و دبی، زمان نفوذ دی اکسیدکربن بر روی جاذب سنتز شده را بالا می برد.