دوزهای مختلف کورکومین بر پارامترهای اسپرم و میزان استرس اکسیداتیو در بافت بیضه موش مدل پیری القا شده با دی گالاکتوز

پیری با کاهش ترشح هورمون تستوسترون و القاء آپوپتوز در بیضه همراه است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات کورکومین ماده موثره گیاه زردچوبه بر کیفیت اسپرم و میزان استرس اکسیداتیو در بافت بیضه موش مدل پیری القا شده با دی گالاکتوز می باشد. در این مطالعه تجربی 48 سر موش نژاد بالب سی بطور تصادفی به 6 گروه 8 تایی کنترل، شم، دی گالاکتوز و کورکومین 1 تا 3 تقسیم شدند. به گروه دی گالاکتوز  mg/kg300 دی گالاکتوز و به گروه کورکومین 1 تا 3 علاوه بر دی گالاکتوز دوزهای 100و50 و 25 mg/kg کورکومین به صورت داخل صفاقی به مدت 14 روز تزریق شد. سپس میزان استرس اکسیداتیو بر اساس پارامترهای بیوشیمیایی و آنالیز اسپرم بر طبق دستورالعمل سازمان بهداشت جهانی در روز 42 آزمایش بررسی شد. میانگین تعداد اسپرم در گروه کنترل (0/84±4/17) بود در حالیکه پس از دریافت mg/kg 300 از دی گالاکتوز به صورت معنی داری کاهش یافت (0/86±3/06). پارامترهای اسپرم در گروه های دریافت کننده کورکومین نسبت به گروه دی گالاکتوز افزایش معنی داری داشت (0/05p<). افزایش معنی داری در سطح تیول و آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در گروه کورکومین3 نسبت به گروه دی گالاکتوز(0/001p≤) و کاهش معنی داری در سطح آنزیم کاتالاز و مالون دی آلدئید در گروه دی گالاکتوز نسبت به گروه کورکومین1، کورکومین2 و کورکومین3 مشاهده گردید(0/05p<). نتایج مطالعه نشان داد که تجویز کورکومین به مدت 2 هفته باعث بهبود پارامترهای اسپرم و کاهش استرس اکسیداتیو در بافت بیضه موش مدل پیری القا شده با دی گالاکتوز می شود.