بررسی میزان بیان ژن های Beclin-1 و Atg5 در سلول های خون محیطی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی التهابی مزمن است که به طور اولیه مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد. سلول های T و سایر سلول های ایمنی به بافت سینوویال فراخوانده شده، موجب پیشبرد این بیماری می شوند. اتوفاژی فرآیندی است که با تجزیه ی ارگانل های درون سلولی همراه است و به عنوان تنظیم کننده هموستاز سلول می تواند روی فعال شدن سلول های ایمنی تاثیر گذاشته، در پاتوژنز آرتریت روماتوئید مشارکت داشته باشد. هدف این مطالعه ارزیابی سطح بیان ژن های مرتبط با اتوفاژی در دو گروه از بیماران آرتریت روماتوئید و افراد سالم بوده است. خون محیطی از سه گروه از افراد، شامل 20 بیمار درمان نشده ی آرتریت روماتوئید، 20 بیمار آرتریت روماتوئید تحت درمان (با داروهای متوترکسات، هیدروکسی کلروکین و پردنیزولون) و 20 فرد سالم تهیه شد. بیان دو ژن مرتبط با اتوفاژی Atg5 و Beclin-1در سلول های خون محیطی با استفاده از روش Real time PCR ارزیابی شد. بیان ژن Beclin-1 به میزان 3/41 برابر در بیماران درمان نشده ی آرتریت روماتوئید نسبت به افراد سالم افزایش نشان داد اما بیان این ژن در بیماران تحت درمان نسبت به افراد سالم 54/1 برابر بود (0/05<P). بیان ژن Atg5 در بیماران درمان نشده ی آرتریت روماتوئید به میزان 2/4 برابر نسبت به افراد سالم افزایش داشت (0/05<P). این مطالعه نشان داد در بیماران درمان نشده آرتریت روماتوئید، افزایش بیان ژن های اتوفاژی می تواند در پیشبرد پاتوژنز این بیماری دخیل باشد. به عبارت دیگر یافته ها نشان داد کاهش اتوفاژی می تواند شدت بیماری را در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید کم کند.