بررسی مفهومی و کاربردی باغ‎سازی ایرانی به سبک دوره پیش از اسلام

انسان کاشف طبیعت و عامل برقراری پایداری بقا بوده و هست و این نکته را از شعر، ادب و هنرهای تزیینی ایران در ادوار مختلف تاریخ می توان یافت، که نشانگر احترام و علاقه ایرانیان به طبیعت است. پژوهش‎ها نشان می‎دهد که باغ‎سازی در ادوار مختلف تاریخ (چه پیش از اسلام و چه پس از اسلام)، شامل تغییرات و اختلافاتی بوده که به نظر می رسد تا حدی پیرو تغییر آیین‎های دینی و فرهنگی هر دوره می‎باشد. در این پژوهش سعی شده تا به بررسی کلیاتی از ساختار باغ ایرانی در دوره پیش از اسلام (دوره های هخامنشیان و ساسانیان) پرداخته شود تا با ایده گرفتن از آثار و باغ‎های موردی برجای مانده از این دو دوره، بخش هایی (با وسعت 2410 مترمربع) از باغ نمونه کشوری دانشگاه تهران و در زمینی به وسعت 40 هکتار به این سبک طراحی شود و بدین وسیله به درک صحیح موضوع و ملموس بودن آن برای کاربران، که قسمت اعظم آن را دانشجویان تشکیل می‎دهند، کمک نماید.