ارزیابی مقاومت برخی ژنوتیپ های بادمجان (Solanum melongena L.) به بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی (Verticillium dahlia) در شرایط گلخانه

بادمجان (Solanum melongena L.) در اغلب مناطق ایران به خوبی به عمل می آید. قارچ عامل بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی (Verticillium dahliae) در مراحل مختلف رشد بخصوص در هنگام گل دهی و تولید میوه سبب پژمردگی کامل گیاه می شود. کنترل با قارچ کش های جدیدامکان پذیر است ولی پر هزینه و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست. از این رو شناسائی ارقام مقاوم به این بیماری مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور، ابتدا جدایه های قارچ از مناطق مختلف استان تهران جمع آوری و پس از خالص سازی، اثبات بیماریزایی آن ها به روش غوطه ور کردن ریشه رقم حساس بادمجان ورامینی در سوسپانسیون اسپور انجام شد. تولید میکرواسکلروت (ریزسختینه) در محیط مایع صورت گرفت. ریزسختینه های بدست آمده به میزان های 20، 25، 30، 35،40 ،45 و50 عدد در هر گرم خاک گلدان مخلوط شد، سپس گیاهچه ها در مرحله دو برگی نشاء شدند. شدت شاخص بیماری براساس مقیاس 7-1 محاسبه شد. نتایج نشان داد برای ایجاد 50 درصد شدت بیماری در رقم حساس بادمجان، 24 میکرواسکلروت در هر گرم خاک کافی است. ارزیابی مقاومت 20 ژنوتیپ بادمجان (35 روز پس از مایه زنی) با سوسپانسیون اسپور قارچ صورت گرفت. در بررسی میانگین ها، چهار رقم هیبرید Hyb. Valentina14102، Hyb. Aro14701 و Valentina -1 و ژنوتیپ Bj30 با شاخص شدت بیماری در دامنه 5/31 تا 7/49 ، درگروه متحمل قرارگرفتند و تفاوت 50 درصدی وزن میوه، ریشه و قسمت هوایی را در مقایسه با ژنوتیپ های حساس نشان دادند.