کاربرد تحلیل فازی ویکور در جانمایی فضاهای آموزشی در سطح نواحی شهری

با افزایش جمعیت در شهرهای ایران و به خصوص شهرهای بزرگ حجم تقاضا برای خدمات و کالاهای عمومی نیز افزایش یافت. ولی به علت ساختار اقتصادی-سیاسی خاص کشور همواره سرعت پاسخگویی به نیازها از سرعت رشد نیازها کمتر بوده است. در این میان کاربری های پر تقاضا مانند کاربری های آموزشی به دلایل زیادی مانند عدم هماهنگی نهادهای اجرایی شهرها، مشکلات مالی بخش آموزش وپرورش و عدم آشنایی مسئولین با موازین علمی مکان یابی مدارس در پاسخگویی به نیازهای جمعیت دانش آموزی با مشکلات زیادی مواجه بوده اند. این مسئله در مناطق شهری بزرگ مثل تهران به دلایل متنوعی مانند تراکم بالای جمعیت و کمبود زمین و... با شدت بیشتری مطرح می شود. دسترسی سریع، به موقع و مناسب به مراکز آموزشی در هر جامعه، به خصوص در جوامع شهری بسیار مهم و ضروری هست و توزیع عادلانه این مراکز در سطح شهر منجر به استقرار عدالت فضایی می شود و عدالت اجتماعی که از اهداف توسعه پایدار شهری است محقق خواهد شد.  هدف از این پژوهش ارزیابی مکان یابی مراکز آموزشی مدارس ابتدایی در ناحیه در راستای تحقق عدالت فضایی هست نوع تحقیق بر اساس هدف در این پژوهش، کاربردی و روش تحقیق در آن توصیفی-تحلیلی است. شیوه گردآوری داده ها نیز اسنادی- پیمایشی است. جهت وزن دهی معیارها از نظر متخصصین در قالب مدل ANP استفاده شده است و با استفاده از قابلیت ها و امکانات سامانه اطلاعات جغرافیایی از جمله : ترکیب نقشه، محاسبه گر رستری، تحلیل شبکه انجام گرفته است. درنهایت بعد از اجرای مدلVIKOR زمین های اولویت دار برای ایجاد مدارس ابتدایی شناسایی شدند، تحلیل خروجی نهایی به دست آمده از این روش علاوه بر اینکه میزان سازگاری و ناسازگاری مدارس ابتدایی موجود در شهر را مشخص می کند، مکان های بهینه اولویت دار برای ایجاد مدارس ابتدایی جدید نیز شناسایی شدند.