فرمولاسیون پمپ اسموتیک نیفدیپین و بررسی رهش دارو از فرمولاسیونهای تهیه شده

در این تحقیق سعی شده است با استفاده از سیستم پمپ اسموتیک فرمولاسیونی از نیفدیپین تهیه گردد که با مصرف روزانه بتواند نیاز بیمار را مرتفع سازد. بدین منظور تعدادی فرمولاسیون مختلف تهیه شده و رهش دارو از هر فرمولاسیون با دستگاه اندازه گیری انحلال در دمای? C 37 و 100 rpm اندازه گیری شد. به علت حساسیت نیفدیپین به نور تمام مراحل آزمایش در شرایط تاریک انجام شد. برای فرمولاسیون هسته سیستم، پلیمرهای مختلف با ویسکوریته و وزنهای مولکولی متفاوتی استفاده شدند. پلیمرهای استفاده شده بعنوان ژلیفیان از انواع (E5LV, E50LV, K100M) HPMC، پلی وینیل پیرولیدون (K30M)، سدیم کربوکسی متیل سلولز 200 و 1500 سانتی پواز(NaCMC 200 and 1500cps) و انواع کاربومر (934 و 940) و به عنوان عامل فعال اسمزی از CaCl2, NaCl, KCl و فروکتوز استفاده شد. استفاده از SLS در فرمولاسیون هسته سیستم پمپ اسموتیک رهش دارو را به میزان قابل ملاحظه ای افزایش داد (21/60%). افزایش رهش دارو به کمک SLS احتمالا به دلیل توانایی SLS در پراکنده ساختن ذرات دارو در فرمولاسیون و همچنین افزایش دادن محلولیت آبی دارو می باشد. SLS همچنین بعد از نفوذ آب به درون سیستم می تواند باعث افزایش تر شدن ذرات دارو و جلوگیری از تجمع ذرات دارو گردد. در فرمولاسیون غشای نیمه تراوا از سلولز استات استفاده شد. از روغن گرچک با غلظت 1% وزنی - وزنی بعنوان پلاستی سایزر در فرمولاسیون غشای نیمه تراوا استفاده شد. تاثیر قطر سوراخ در رهش دارو نیز بررسی شده و مشخص شد که قطر سوراخ در رهش دارو از پمپ اسموتیک بسیار مؤثر بوده و بنابراین قطر سوراخ بایستی مقدار اپتیمم داشته باشد.KCl به عنوان عامل اسموتیک مناسب انتخاب گردید. نتایج همچنین نشان دادند که برخلاف نوع عامل اسموتیک، مقدار این عامل تاثیر زیادی بر رهش دارو از سیستم بر جای نمی گذارد.