نگاهی انتقادی - تطبیقی به رویکرد «سنت گرایانه» نظریه ونظریه پردازی ادبی درسه اثر نظری کلاسیک

سنت فرهنگی وادبی، مجموعه ای از باورها ،آداب ورسوم و عناصر فرهنگی است که درپهنه تاریخ،از نسلی به نسلی دیگرمنتقل می شودو بیانگر مفاهیم ادبی وهنری است که به مثابه گنجینه هایی ارزشمند ازگذشتگان برجای مانده  وبازتابنده فرهنگ واندیشه ملت هاست. ازاین رو، بین ادبیات و سنت ،پیوند تعامل آمیزی وجوددارد و بی گمان در پیدایش ادبیات، سنت نقش  بسزایی دارد. به رغم این موضوع، متاسفانه تحقیقی که به بررسی سنت گرایی در آثار کلاسیک ادبی پرداخته باشد تا اکنون کمتر نگاشته شده است . هدف این مقاله، بررسی انتقادی –تطبیقی رویکرد سنت گرایانه درسه اثرکلاسیک فارسی نظری وعملی نقدادبی،یعنی قابوس نامه ،چهارمقاله و المعجم فی معاییر اشعار العجم است . این بررسی درحوزه های شعرشناسی، وظایف شعر و شاعری ،آرایه های ادبی، عروض پژوهی ونثر شناسی ومباحثی از این گونه است. وجوه مشترک در این سه کتاب عبارتند از : عروض، شعر و  ویژگی های آن،وظیفه شعر،ویژگی شاعر،صور خیال و نثر که در این جستار،درهر مبحث رویکردهای سنت گرایانه آنها بررسی شد. نگاه نظامی عروضی درچهارمقاله  به مباحث مربوط به شعر و نثر ،سنتی تر  از دو کتاب دیگر است .اما مطالب کتاب المعجم شمس قیس  در برابر دو کتاب دیگر، جامع تر می نماید و مولف آن با نگاهی ادیبانه به بحث و بررسی پرداخته است و عنصر المعالی در قابوس نامه طریق تعادل را می پیماید