تحقق حکمروایی خوب شهری با تاکید بر مفهوم عدالت فضایی و اجتماعی نمونه موردی: شهر رشت

حکمروایی خوب شهری به این معناست که توزیع مناسب کاربری ها؛ امکانات و خدمات در سطوح مختلف شهری ب هگونه ای باشد که ساکنان با کمترین حس تبعیض و اعتراض نسبت به احقاق حقوق خود مواجه گردیده و استفاده صحیح از خدمات شهری به شکل مطلوب فراهم باشد. پژوهش حاضر، به منظور بررسی نقش حکمروایی خوب شهری و نیز شناسایی شاخص های تاثی رگذار آن در برقراری عدالت فضایی و اجتماعی در شهر رشت انجام شده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی از نوع اسنادی و پیمایشی (تعداد حجم نمونه چهارصد نفر می باشد)؛ برای تحلیل داده ها و اثبات فرضیه ها از آزمون های آماری ضریب همبستگی و روش تحلیل تاپسیس استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که میان مناطق مختلف شهر رشت به لحاظ برخورداری از امکانات و خدمات، تفاوت زیادی وجود دارد که در این بین مناطق حاشیه ای در بدترین وضعیت قرار دارند. نتایج پژوهش حاکی از این است که میزان رضایتمندی از شاخص های حکمروایی خوب شهری و عدالت اجتماعی و فضایی در حد متوسط می باشد؛ همچنین بین حکمروایی خوب شهری و عدالت اجتماعی و فضایی در شهر همبستگی معناداری وجود دارد. در انتها نتایج تحلیل سوآت، به کار گیری راهبرد محافظه کارانه را در اولویت اول قرار می دهد.