تاثیر حشره کش های مختلف، تخم و پوره ی پسیل معمولی پسته Agonoscena pistaciae (Hem.: Aphalaridae) در شرایط باغ

پسته (Pistacia vera L.) به عنوان یکی از مهم ترین محصول های باغی و صادراتی ایران از اهمیت اقتصادی ویژه ای برخوردار است. پسیل معمولی پسته، Agonoscena pistaciae Burckardt and Lauterer (Hemiptera: Aphalaridae) مهم ترین آفت از گروه آفات درجه اول پسته ایران است. برای مقابله با خسارت اقتصادی و همه ساله ی این آفت، مبارزه ی شیمیایی با آن از اهمیت برخوردار است. در این پژوهش اثر آفت کش هایی از گروه های مختلف شامل اسپیروتترامات (مونتو®، SC 10%)، اسپیرومسیفن (ابرون®، SC 240)، دینوتفوران (استارکل®، SG 20%)، کلرفلوآزورون (آتابرون®، EC 5%)، تیامتوکسام + لامبدا سای هالوترین (افوریا®، SC 247)، فنوکسی کارب + لوفنورون (لوفوکس®، EC 105) و هگزافلومورون (کنسالت®،  EC 10%) به همراه شاهد (آب) بر کاهش انبوهی جمعیت تخم و پوره ی پسیل معمولی پسته در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه برداری 3، 7، 14، 21 و 28 روز پس از سم پاشی انجام شد. بیش ترین درصد کاهش جمعیت تخم در تیمار اسپیروتترامات (27/99 درصد) در روز 21 پس از سم پاشی و کمترین درصد کاهش جمعیت تخم آفت در تیمار فنوکسی کارب + لوفنورون (صفر درصد) در روز سوم پس از سم پاشی و کلرفلوآزورون (صفر درصد) در روز 28 پس از سم پاشی مشاهده شد. بیش ترین و کم ترین درصد کاهش جمعیت پوره نیز به ترتیب در تیمار اسپیروتترامات (54/99 درصد) در روز 28 پس از سم پاشی و تیمار دینوتفوران در روز هفتم پس از سم پاشی به میزان صفر درصد بود. نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر نشان داد که کاربرد حشره کش اسپیروتترامات به دلیل نحوه ی تاثیر متفاوت و حشره کش های سازگار با محیط زیست مانند هگزافلومورون، کلرفلوآزورون و فنوکسی کارب + لوفنورون می توانند کنترل قابل قبولی در مدیریت تلفیقی پسیل معمولی پسته داشته باشند.