تعهد به نقش پرسپتوری در برنامه پرسپتورشیپ پرستاران جدید

مدل پرسپتورشیپ به منظور حمایت از پرستاران مبتدی جهت یادگیری آن ها در محیط بالینی در سطح جهانی بکار گرفته شده است. موفقیت مدل پرسپتورشیپ تا حد زیادی بر درک پرسپتورها از نقش پرسپتوری استوار است. پژوهش حاضر باهدف تعیین درک پرسپتورها از حمایت، پاداش و تعهد به نقش پرسپتوری در یک برنامه پرسپتورشیپ پرستاران جدید انجام گرفت. طی یک مطالعه توصیفی در یک بیمارستان آموزشی سطح سه در شمال غرب ایران 45 نفر از پرسپتورهای پرستاران جدید از بخش های بستری به روش در دسترس انتخاب شدند. یک پرسشنامه چهارقسمتی استاندارد شامل مقیاس درک پرسپتورها از پاداش، مقیاس درک پرسپتور از حمایت، مقیاس درک پرسپتور از تعهد به نقش پرسپتوری و قسمت اطلاعات دموگرافیک و حرفه ای استفاده شد. داده ها در اسفندماه 1394 جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS v.21 و آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد و میانگین و انحراف معیار تجزیه وتحلیل شد. یافته های مطالعه نشان داد که پرسپتورها نسبت به نقش خود تعهد متوسطی را گزارش کردند (M=4/49, SD=0/75). آن ها همچنین نقش حمایتی مدیران پرستاری و همکاران خود را اساسی تلقی کردند. پرسپتورها جزو لاینفک حمایت آموزشی برای پرستاران جدید در محیط بالینی محسوب می شوند. مدیران پرستاری و سوپروایزران آموزشی باید اطمینان حاصل کنند که پرسپتورهای پرستاران جدید در ایفای نقش خود از پاداش و حمایت کافی برخوردار هستند.