کاربرد فن آوری توده ساز زیستی (بیوفلاک) در آبزی پروری

فن آوری توده ساز زیستی یک فن آوری نسبتا جدید می باشد که افزایش تراکم کشت، حفظ کیفیت آب، امنیت زیستی، کاهش نیاز به تعویض آب، بازیافت خوراک و کاهش هزینه تولید را دنبال می کند. اساس این تکنولوژی، بازیافت مواد زائد مغذی (به طور ویژه نیتروژن) و تبدیل به توده زیستی میکروبی که توسط آبزی پرورش یافته در محل مصرف می شود، می باشد. در پرورش ماهیان زینتی، پرورش دوره لاروی از مراحل مشکل ماهیان زینتی تجاری است که پرورش دهنده با مشکلات مختلفی به دلیل کاهش بقاء، مدیریت کیفیت آب و شیوع بیماری روبه رو است. این مشکلات را می توان با به کارگیری سیستم توده ساز زیستی برطرف نمود. سیستم  توده ساز زیستی جایگزینی جدید و مناسب، که می توان در پرورش برخی گونه های مختلف آبزیان تولید شده در کشور از جمله تیلاپیا و میگو، مورد استفاده قرار داد. در این خصوص، اطلاع از نیازهای غذایی گونه مورد نظر ضروری است. این مقاله مروری بر سیستم توده ساز زیستی در آبزی پروری از جمله برخی ماهیان زینتی است.