بررسی تمایزهای میان بخش دولتی و خصوصی و تاثیر آن بر مدیریت استراتژیک در بخش دولتی

بیش از سه دهه است که شاهد استفاده از ابزارها و مدل های مدیریت استراتژیک بخش خصوصی در بخش دولتی هستیم. استفاده از این مدل ها و رویکردها، انتقاداتی را در میان نویسندگان و متفکران بخش دولتی به همراه آورده است. منتقدان معتقدند تمایزهای موجود میان بخش دولتی و خصوصی، کاربردپذیری این ابزارها در بخش دولتی را با محدودیت مواجه می سازد. بر همین اساس پرسش اصلی پژوهش حاضر عبارتست از اینکه با توجه به تحولات سال های اخیر بخش دولتی و به ویژه، مطرح شدن نهضت مدیریت دولتی نوین، کدام یک از تمایزهای میان بخش دولتی و خصوصی همچنان به قوت خود باقی است و پیامدها یا آثار احتمالی این تمایزها بر مدیریت استراتژیک در بخش دولتی چیست. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای و پیمایش استفاده شده و برای تحلیل و تفسیر داده ها نیز علاوه بر روش های آمار استنباطی از تکنیک گروه توافق بهره گیری شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که تمایزهای زمینه ای میان بخش دولتی و خصوصی، سبب تفاوت در فرآیند و محتوای مدیریت استراتژیک بخش دولتی نسبت به بخش خصوصی شده و برای پیاده سازی موفقیت آمیز آن، مدیران باید سبکی از رهبری را در پیش گیرند که مشارکت بیشتر شهروندان را به همراه داشته باشد.