بررسی نحوه همکاری عضلات کمری در حرکت خم شدن بالاتنه در سرعت های مختلف با استفاده از سینرجی عضلانی

تغییر در الگوهای فعالیت عضلانی یکی از عوامل و نیز پیامدهای کمردرد غیر اختصاصی مزمن به حساب می آید. در مطالعات اخیر استفاده از سینرجی عضلانی به عنوان راهکاری ارزنده برای تحلیل نحوه همکاری عضلات در حرکات بدن معرفی شده است. در این مجال، روش مطالعاتی جدیدی برای مدلسازی بالاتنه و استخراج سینرجی های عضلانی متغیر با زمان در حرکات صفحه ای خم شدن کمر ارائه شده است. بنابراین با لحاظ نمودن 18 عضله تاثیر گذار و تابع هزینه ترکیبی کمینه جرک- انرژی، 24 حرکت و الگوهای عضلانی متناظر آنها شبیه سازی شده اند.جهت بررسی نقش سرعت، الگوی فعالیت عضلانی به دو بخش تونیک ، جهت غلبه بر نیروی گرانش و بخش فازیک، متناسب با سرعت حرکت بالاتنه تقسیم بندی شده اند. در ادامه برای هر جهت سه زمان دستیابی به هدف 0.75 ، 1 و 2 ثانیه لحاظ گردیده است. نتایج نشان می دهد که 77 % از الگوی عضلانی حرکات کمر با استفاده از 4 سینرجی فازیک و 4 سینرجی تونیک حاصل می گردد. سینرجی های بدست آمده کاملا تحت تاثیر جهت و سرعت حرکت می باشند به گونه ای که هر جفت از سینرجی فازیک و تونیک در یکی از جهات اصلی بیشترین تاثیر را ایفاء می کنند. از طرفی افزایش سرعت، سبب افزایش ضریب بزرگی و سریعتر فعال شدن سینرجی های فازیک نسبت به حالت معمول می شوند. در ادامه با در نظر گرفتن حرکت ترکیبی 45 درجه خمش به جلو همراه با 30 درجه خمش به چپ، 77.2 % از الگوهای عضلانی حرکت با استفاده از سینرجی های متغیر با زمان بازسازی شده است. می توان بیان نمود که استفاده از سینرجی های عضلانی، توضیح مناسبی را برای چگونگی همکاری عضلات در تولید حرکت در جهات و سرعت های مختلف بیان می نماید.