سنجش نابرابری در توزیع نیروی انسانی بخش بهداشت: مطالعه موردی دندانپزشکان استان فارس

بیماری های دهان و دندان در ایجاد بیماری هایی همچون بیماری های تنفسی، قلبی -عروقی و دیابت نقش بسزایی دارند بنابراین پیشگیری از این بیماری ها باید یکی از اولویت های نظام سلامت باشد. از سوی دیگر توزیع عادلانه دندانپزشکان به منظور پوشش همگانی در سطح کشور مناسب نیست. در این مطالعه به بررسی توزیع دندانپزشکان و همچنین تراکم آن ها در استان فارس پرداخته شد. این مطالعه از نوع توصیفی بود. آمارهای جمعیتی استان فارس و همچنین تعداد دندانپزشک فعال در بخش های دولتی در این استان به تفکیک هر شهرستان به ترتیب از مرکز آمار ایران و معاونت درمان استان فارس در سال های 1394 و 1395 اخذ شد و توزیع دندانپزشکان با استفاده از شاخص های جینی و رابین هود بررسی شد. شاخص جینی برای دندانپزشکان استان فارس در سال های 1394 و 1395 به ترتیب 0/32 و 0/27 به دست آمد و جهت رسیدن به برابری کامل در سال های مذکور به ترتیب باید تعداد 503 و 485 دندانپزشک در استان فارس باز توزیع می شدند. بدین جهت می بایست از تعداد دندانپزشکان شهرستان شیراز کاسته و به سایر شهرستان ها بازتوزیع می شد.  سیاست گذاران بخش سلامت می بایست در توزیع دندانپزشکان به نقاط مختلف کشور به میزان نیاز آن ها و بر اساس میزان محرومیت مناطق، میزان موفقیت مداخلات گذشته در نگهداشت نیروهای انسانی و همچنین روند افزایشی یا کاهشی شاخص پوسیدگی دندان در سال های گذشته توجه نموده و توزیع آنان را انجام دهند.