مطالعه ویژگی های شیمیایی و میکروبی پنیر کوارک پروبیوتیک حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس کازئی

هدف از انجام این تحقیق بررسی ویژگی های شیمیایی و میکروبی پنیر کوارک حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (LA) و لاکتوباسیلوس کازئی (LC) طی مدت 21 روز نگهداری بود. نتایج نشان داد که pH پنیر کوارک LC نسبت به نمونه کنترل و LA به طور معنی داری پایین تر بود. pH همه پنیر های مورد آزمون با گذشت زمان به طور معنی داری کاهش یافت. تغییرات اسیدیته بین تیمارها و تفاوت های بین آنها بارزتر از تفاوت های pH بود. ازت محلول در هفته سوم نگهداری در پنیر LC نسبت به LA و کنترل افزایش معنی داری یافت و با گذشت زمان از روز هفتم تا بیست و یکم، مقدار ازت محلول در همه نمونه های پنیر به طور معنی داری افزایش یافت. با گذشت زمان نمونه کنترل نسبت به دو نمونه پروبیوتیک LC و LA، اندیس لیپولیز بیشتری نشان داد. تعداد کلی فرم ها در همه نمونه های پنیر کنترل و بویژه پنیر های پروبیوتیک ناچیز و کمتر از 10 cfu/g بود. تعداد کپک و مخمر پنیر های کنترل به طور معنی داری بیشتر از نمونه های پروبیوتیک بود. نتایج شمارش لاکتوباسیل ها در نمونه های پنیر پروبیوتیک در روزهای نگهداری مختلف نشان داد که در روز اول ارزیابی تعداد هر دو باکتری تلقیح شده 8/5 تا8/6 log CFU/g بود. زمان ماندگاری پنیر تا 21 روز اثر معنی داری بر کاهش تعداد لاکتوباسیل ها نداشت و در مورد هر دو باکتری تعداد باکتری های شمارش شده بالاتر از 8 log CFU/g باقی ماند. پنیر کوارک بستر مناسبی برای افزودن سویه های پروبیوتیک ارائه نمود که طی مدت نگهداری تا 21 روز باعث محافظت این سویه ها شد و پنیر حاصله در این مدت ویژگی های شیمیایی مطلوب خود را حفظ نمود.