بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر نشانگرهای زیستی (FBS، HBA1C و 2HPP) بیماران دیابتی نوع 2

 دیابت ملیتوس یک بیماری مزمن فراگیر رو به رشد است که علاوه بر تاثیر بر وضعیت بالینی فرد هزینه های گزافی را به جوامع مختلف در سرتاسر جهان و طبیعتا در کشور ایران، تحمیل می کند. پژوهش حاضر با بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانگرهای زیستی بیماران دیابتی نوع 2 انجام گرفت.

 پژوهش حاضر از نظر نحوه اجرا شبه آزمایشی با طرح پیش-پس آزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری بود که بر روی 40 نفر از  بیماران دیابتی مراجعه کننده به مرکز دیابت شهر کرمانشاه انجام شد. پس از اجرای پروتکل درمان، افراد مذکور برای اندازه گیری شاخص های آزمایشگاهی مورد آزمایش قرار گرفتند.

  بین میانگین نمرات پس آزمون نشانگرهای زیستی، در گروه های آزمایش و شاهد تفاوت معنی داری وجود دارد (0/01˂P). به عبارتی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به تعدیل نشانگرهای زیستی، در  بیماران دیابتی نوع 2 در گروه آزمایش اول در مرحله پس آزمون، در مقایسه با گروه کنترل شده است.

که درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش (ACT) به واسطه بهبود وضعیت روانی افراد دیابتی می تواند در تعدیل نشانگرهای زیستی بیماران دیابتی، اثرگذار باشد. لذا این درمان می تواند توسط کلینیک های روان درمانی و مشاوره که با بیماران صعب العلاج کار می کنند و مراکز درمانی مرتبط با بیماران دیابتی، مورد استفاده قرار گیرد.