بررسی عهدنامه های بین المللی مبتنی بر آموزه های دینی

روابط میان حاکمیت های مستقل در جامعه جهانی عمدتا در قالب عرف ها و معاهدات بین المللی، تشکیل دهنده می شود. این روابط و مراودات ممکن است در زمینه های « حقوق بین الملل » مقررات و قوانینی است که از آن تعبیر به اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و... باشد که در چارچوب معاهدات بین المللی خود را نمایان می سازد. با این حال دین مبین اسلام به جهت هدف جهان شمول آن که سعادت دنیا و آخرت ابناء بشر است، یک نظام حقوقی جامع که مخاطب آن همه انسان ها می باشند ارائه نموده است هدف اصلی شریعت مقدس اسلام ایجاد حکومت واحد جهانی است. در عین حال تا فراهم شدن زمینه ها ایجاد موعود، موازین و مقررات مکتب حقوقی اسلام بالقوه علاوه بر افراد، قابلیت اعمال در روابط میان کشورها را نیز دارد. این در حالی است که کشورهای دیگر به خاطر اختلاف در فرهنگ و سنت ها، به سادگی پذیرای آن موازین چنان که شایسته است نیستند. با این وجود منابع اسلامی به ویژه قرآن کریم و سنت پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) مجموعه ای عظیم و مترقی از مقررات و قوانین در زمینه های مختلف مانند حقوق معاهدات، حقوق بشر، حقوق بشر دوستانه، حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات، حقوق دیپلماتیک و کنسولی و نیز ملاک های قابل اعمال در بسترهای جدید حقوق بین الملل را ارائه کرده است که هر یک به طور مستقل جای پژوهش و تحقیق در خور را دارند. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و با هدف شناخت جایگاه و ارزش عهدنامه های بین المللی از دیدگاه اسلام نگاشته شده است. سوال اصلی تحقیق عبارتست از اینکه، عهدنامه ها بین المللی از چه جایگاه و ارزشی در آموزه های دینی برخوردار می باشند؟