تاثیر تلقیح با قارچ میکوریز Glomus versiforme در رشد و برخی فاکتورهای فیزیولوژیکی گیاه گوجه فرنگی تحت تنش شوری

قارچ های میکوریز باعث ایجاد مقاومت در گیاهان نسبت به تنش های محیطی می شوند. به منظور بررسی اثرات همزیستی قارچ میکوریز Glomus versiforme بر گیاه گوجه فرنگی در کاهش اثرات تنش شوری، پژوهشی در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور شوری در سه سطح (صفر، چهار و هشت دسی زیمنس بر متر) و قارچ میکوریز در دو سطح (صفر و پنج درصد وزنی) در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه در سال 1396 انجام گرفت. ویژگی های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی شامل ارتفاع گیاه، حجم ریشه، محتوای پرولین و مالون دی آلدئید، فعالیت کاتالاز، میزان نشت الکترولیت ها و محتوای قندهای محلول مورد ارزیابی قرار گرفت. ارتفاع گیاه و حجم ریشه در گیاهان همزیست به طور معنی داری بیشتر از شاهد بود. افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز و محتوای پرولین و قندهای محلول در گیاهان همزیست نشان از کاهش خسارت تنش در گیاهان همزیست داشت. همچنین، نشت الکترولیت ها و محتوای مالون دی آلدئید به صورت معنی داری در گیاهان همزیست تحت تنش شوری کمتر از شاهد بود. این تاثیرات مثبت همزیستی میکوریزی می تواند به دلایل اثرات فیزیولوژیک از قبیل کنترل آماس سلولی و اسمولیت ها و همچنین تاثیرات مورفولوژیک از قبیل توسعه ریشه گیاه و متعاقب آن اثرات مثبت در بازدارندگی از تنش باشد.