ارائه الگویی جهت تسهیل انتقال فناوری با محوریت واسطه های نوآوری باز

این پژوهش به بررسی نقش واسطه‏های نوآوری باز در تسهیل برقراری ارتباط بین شرکت‏های صنعتی (متقاضیان فناوری) و شرکت‏های فناوری محور (ارائه دهندگان فناوری) می‏پردازد. همواره تبادلات فناورانه و رفع نیازهای صنعت با چالش‏های بسیاری مواجه است. در این میان، وجود نهادی به‏منظور تسهیل فرآیند تبادل فناوری در جهت افزایش تعاملات از اهمیت بسیاری برخوردار خواهد بود. با این‏حال، آن‏گونه که تجارب گذشته نشان می دهد، در کشور ما نهادهای واسطه، عملکرد مناسبی نداشته و تبادلات فناورانه، از شرایطی مطلوبی برخوردار نیست. بدین منظور ارائه الگویی برای راه‏اندازی چنین نهادی، هدف این پژوهش است. روش استفاده شده در این پژوهش به صورت کمی است. در ابتدا کارکردهای نهاد واسطه استخراج شده و سپس با استفاده از تکنیک‎ دلفی فازی کارکرد مناسب برای یک نهاد واسطه در کشور شناسایی و تقسیم‏بندی شده است. در ادامه اقدام به بررسی اثرگذاری و اثرپذیری و تعیین ارتباطات میان عوامل با استفاده از تکنیک دیمتل فازی کرده و با تکنیک تحلیل شبکه فازی وزن دهی و اولویت بندی کارکردهامورد بررسی قرار گرفته است.