ارزیابی راهبردهای افزایش توان رقابت پذیری کلان شهرهای ایران با تکیه بر استراتژی Coopetition مطالعه موردی:کلان شهرهای تهران، مشهد، تبریز، اهواز و زاهدان

در ایران موضوع ارتقا رقابت پذیری از برنامه چهارم توسعه وارد ادبیات سیاست گذاری کشور شده است، ولیتنزل رتبه ایران و حضور کلان شهر تهران در عرصه رقابت به صورت منفرد و بدون بهره مندیاز پتانسیل هم افزایی و پیوند قابلیتهای رقابتی دیگر کلان شهرها ، لزوم تدوین راهبردهای تقویت توان رقابت پذیری شهرها را ضرورت می بخشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف ارتقا رتبه رقابت پذیری ملی، به ارزیابی استراتژی رقابت همکارانه میان کلان شهرهای تهران، مشهد، تبریز، اهواز و زاهدان با منطقه شهری خود می پردازد. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی_تحلیلی و استفاده از تکنیک دلفی ،"تحلیل سلسله مراتبی فازی"و رتبه بندی "ویکور"بوده است.نتایج حاصله حاکی ازآن است که هرچه مادرشهر مرکزی، از توان رقابت پذیری بیشتری برخوردارباشد، ظرفیتهای همکاری با منطقه شهری آن کاهش می یابد و برعکس توزیع متوازن پتانسیل های رقابتی در میان مادر شهر مرکزی و منطقه شهری، ظرفیت های همکاری را گسترش می دهد. به طوری که مقایسه رتبه رقابت همکارانه کلان شهرها با رتبه رقابت پذیری آنها حاکی از ارتقا جایگاه آنها می باشد. بنا براین تجدید نظر در الگوی فعلی رقابت پذیری کلان شهرها، با تکیه بر استراتژی رقابت همکارانه و تمرکز بر مزایای رقابتی وابسته به مکان پیشنهاد می گردد