لتروزول به عنوان درمان کمکی درسیکل تحریک تخمدان با پروتکل آنتاگونیست در بیماران با پاسخ ضعیف تخمدانی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور

تحریک تخمدان در بیماران با پاسخ ضعیف تخمدانی هنوز چالشی مهم در روش های کمک باروری است. مهار کننده های آروماتاز به عنوان درمان همزمان در پروتکل آنتاگونیست به این بیماران توصیه می شود، اما نتایج مطالعات در این زمینه بحث برانگیز بوده است.

بررسی تاثیر لتروزول به عنوان درمان کمکی در طی تحریک تخمدان با استفاده ازآنتاگونسیت هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) در بیماران با پاسخ ضعیف تخمدانی در حین سیکلهای درمانی آی وی اف/ میکرواینجکشن (IVF/ICSI) بود.

این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در بیمارستان زنان آرش انجام شد. 160 زن نابارور با تشخیص پاسخ ضعیف تخمدانی بر اساس معیارهای بلونا به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه تجربی (آنتاگونیست GnRH به همراه لتروزول) و گروه کنترل (آنتاگونیست GnRH به همراه پلاسبو). در گروه تجربی، بیماران 5 میلی گرم لتروزول به مدت 5 روز اول تحریک تخمدان به همراه 150 واحد هورمون تحریک کننده فولیکول نوترکیب انسانی (rFSH) و 150 واحد گنادوتروپین یایسگی انسانی (hMG) دریافت کردند. نتایج سیکل درمانی بین گروه ها مقایسه شد.

تعداد کل تخمک های بدست آمده و تخمکهای متافاز II در گروه تجربی به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (008/0 =p و 002/0 =p). دوز داروی hMG مورد استفاده و مدت زمان تحریک تخمدان در گروه تحت درمان با لتروزول به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. تعداد بیماران بدون تخمک بدست آمده در گروه شاهد بیشتر از گروه تحت درمان با لتروزول بود. میزان بارداری بالینی در گروه درمان شده با لتروزول (25%) بیشتر از گروه کنترل(18%) بود؛ با این حال، تفاوت از لحاظ آماری معنادار نبود.

اضافه کردن 5 میلی گرم لتروزول در سیکل آنتاگونیست همراه با rFSH/hMGممکن است نتایج سیکل در بیماران با تشخیص پاسخ ضعیف تخمدانی را بهبود ببخشد.