پتانسیل تکوین در جنینهای فراگمنته انسان

ارزیابی پتانسیل تکوین جنینهای فراگمنت شده انسانی (Fragmented Human Embryos) تا مرحله بلاستوسیست و ارزیابی کیفیت بلاستوسیستهای ایجاد شده از لحاظ اندازه، تعداد سلول، نوع توده سلولی داخلی و تروفواکتودرم و تعداد سلولهای مرده جنینی های دو تا هشت سلولی انسان که فراگمنت شده و برای انجماد نیز مناسب نبودند از آزمایشگاه جنین شناسی پژوهشکده رویان دریافت شد. درجه فراگمنتاسیون جنینها با استفاده از میکروسکوپ معکوس مشخص و بر اساس نحوه توزیع فراگمنتها، در چهار گروه قرار گرفتند (گروه I دارای کمترین میزان فراگمنت، گروه II دارای فراگمنتهای کوچک و پراکنده شده در لا به لای بلاستومرها، گروه III دارای فراگمنتهای بزرگتر تقریبا به اندازه یک بلاستومر و گروه IV فراگمنتها به شکل نکروتیک) و هر گروه به قطره جداگانه ای از محیط کشت rS2 منتقل و روند رشد و تکامل آنها تا روز ششم مورد ارزیابی قرار گرفت (لازم به ذکر است محیط کشت جنینها تا روز سوم محیط rS1 بود). تعداد، اندازه و کیفیت بلاستوسیستهای تشکیل شده، تعداد سلولهای توده سلولی داخلی و تروفواکتودرم با استفاده از رنگ آمیزی افتراقی و تعداد سلولهای مرده هر جنین (آپوپتوتیک و نکروتیک) با استفاده از تکنیک TUNEL در هر جنین شمارش گردید و نتایج با آزمونهای آماری مجذور کای و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج حاصله حاکی از آن است که درصد بالایی از جنینهای گروه IV در مرحله دو تا چهار سلولی توقف تقسیم داشتند و نیز در هر چهار گروه میزان بالایی در مرحله هشت سلولی تا مورولا توقف نمودند. میزان تشکیل بلاستوسیست در گروه I و II بیش از گروه های III و IV بود. همچنین یافته ها نشان داد که اندازه بلاستوسیستها در گروه IV به طور معنی داری از گروه های I و II کمتر بوده است. کیفیت بلاستوسیستها به خصوص از نظر توده سلولی داخلی در گروه I و II بهتر بوده و با گروه III و IV تفاوت داشت. نتایج حاصل از رنگ آمیزی افتراقی نیز نشان دهنده این امر است که نسبت سلولهای توده سلولی داخلی به کل سلولهای هر جنین در چهار گروه تفاوت معنی داری ندارد ولی متوسط کل سلولها، متوسط سلولهای ناحیه توده سلولی داخلی و متوسط تروفواکتودرم در هر جنین در گروه های I و II بیش از گروه های III و IV است و نیز نتایج حاصل از رنگ آمیزی TUNEL موید این مطلب است که هر چه تعداد فراگمنتها در جنین چهار سلولی بیشتر و اندازه آنها بزرگتر باشد، در مرحله بلاستوسیست تعداد سلولهای آپوپتوتیک و نکروتیک بیشتر است.
هر چه میزان فراگمنتها در جنین انسان افزایش یابد، پتانسیل تکامل جنینها، اندازه بلاستوسیستها، کیفیت بلاستوسیستها، کیفیت و موقعیت توده سلول داخلی و تروفواکتودرم و تعداد کل سلولهای جنینی کاهش یافته، در عوض تعداد سلولهای مرده در بلاستوسیست افزایش می یابد.