تعامل فرهنگ و سیاست خارجی در عصر اطلاعات

به اعتقاد اکثر نظریه پردازان، همگرایی ارتباطات و تبادل فرهنگی از مهمترین کارکردهایی است که ممکن است زمینه ساز همگرایی بیشتر چه در سطح منطقه ای و چه سطح جهانی شود و با گسترش ارتباطات فرهنگی نیاز به همفکری و تبادل نظر بیشتر ضرورت پیدا می کند و بستر همکاری های نوین چه در عرصه فرهنگ و چه در عرصه های اقتصادی و سیاسی پدید می آید. استفاده از ظرفیت های فرهنگی در جهت گسترش روابط بین الدولی و تشکیل اتحادیه های منطقه ای بر پایه عناصر فرهنگی مشترک در جهان پس از جنگ سرد و هزاره سوم، ضرورتی انکار ناپذیر است. در کنار به کارگیری مجاری و راه های دیپلماسی رسمی، باید به بزرگراه های دیپلماسی فرهنگی توجه کرد و با برنامه ریزی حساب شده در حوزه های آموزشی، هنری و فرهنگی به ترویج ارزش های مطلوب کشور و مآلا تامین منافع کشور اقدام کرد. از این دیدگاه، به کارگیری دیپلماسی فرهنگی را نه تنها برای دستیابی به اهداف فرهنگی بلکه برای نیل به اهدافی با ماهیت سیاسی، امنیتی و حتی نظامی نیز می توان تجویز کرد.