تشخیص آسیب سازه با استفاده از الگوریتم بهینه سازی کلونی زنبور عسل مصنوعی

‎ ‎در این تحقیق شناسایی محل و میزان آسیب در سازه با استفاده از الگوریتم بهینه سازی زنبور عسل مصنوعی بررسی شده است. تعیین میزان و محل خسارت ‏در سازه ها با استفاده از بازرسی میدانی و چشمی فرآیندی پرهزینه است، لذا با استفاده از روش های تحلیلی علاوه بر سرعت دسترسی قابل ملاحظه، هزینه های ‏تعیین محل و میزان آسیب نیز کاهش می یابد. با دانستن فرکانس ها و شکل های مودی سازه آسیب دیده که از نتایج اندازه گیری بدست می آید و همچنین فرض ‏عدم تغییر ماتریس جرم در سازه سالم و آسیب دیده، ماتریس سختی به گونه ای تعیین می شود که در قضیه مقادیر ویژه ماتریس جرم و سختی سازه آسیب دیده ‏صدق نماید. حل مساله از روش معکوس نیازمند سعی و خطای متعددی تا رسیدن به جواب قابل قبول می باشد ولی استفاده از الگوریتم های بهینه سازی عددی ‏می تواند به گونه ای فضای پاسخ را جستجو کند که تعداد سعی های لازم بسیار کم و محدود گردد. در این پژوهش الگوریتم زنبور عسل مصنوعی برای تعیین ‏ماتریس سختی سازه آسیب دیده استفاده می گردد. همچنین روش‏ SEREP برای فشرده سازی ماتریس جرم و سختی به منظور کاهش حجم محاسبات بکارگیری ‏می شود. برای ارزیابی این روش، دو خرپای مسطح و فضایی و یک قاب مسطح هر کدام با دو سناریوی خسارت درنظر گرفته می شود. نتایج بررسی نشان ‏می دهد که این روش توانایی و دقت قابل قبولی در تعیین میزان و محل آسیب در سازه با وجود اطلاعات فرکانسی و شکل مودی نویزدار دارد.‏