بررسی توزیع پذیری آنزیم آلفا آمیلاز در سیستم دوفازی آبی حاوی پلی اتیلن گلیکول و تری سدیم سیترات

یکی از راهکارهای جداسازی محصولات بیوتکنولوژی، استفاده از سیستم های دوفازی آبی به جای سیستم های رایج استخراج با حلال است. سیستم های دوفازی آبی روشی کاربردی برای جداسازی و تخلیص مخلوط بیومولکول ها بشمار می روند. از سیستم های دوفازی آبی می توان در تخلیص پروتئین از مجموعه بیومولکول های موجود در سوسپانسیون تخمیری استفاده کرد. هدف از تحقیق حاضر بررسی توزیع پذیری آنزیم آلفاآمیلاز در سیستم دوفازی آبی پلیمر- نمک است.

در این پژوهش سیستم دوفازی آبی شامل پلی اتیلن گلیکول با وزن مولکولیg.mol-11000 و نمک تری سدیم سیترات که نمکی زیست سازگار است، برای توزیع آنزیم آلفا آمیلاز  در نظر گرفته شد. در ابتدا جهت ارزیابی محدوده دوفازی از روش تیتراسیون نقطه ابری برای رسم منحنی بینودال استفاده شد. همچنین اثر پارامترهای عملیاتی از جمله غلظت پلیمر، نمک آلی و غلظت آنزیم به روش باکس-بنکن بر روی توزیع پذیری آنزیم ارزیابی گردید. نتایج بدست آمده برای ضریب توزیع پذیری حاصل از آزمایش ها، مورد بررسی آماری قرار گرفته و نتایج به صورت یک مدل درجه دوم ارائه گردید.

نتایج حاصل از رسم منحنی بینودال محدوده دوفازی را برای سیستم دوفازی-آبی بر پایه پلیمر-نمک آلی نشان می دهد. یافته های پژوهش حاضر بر روی توزیع پذیری نشان داد که غلظت اجزای تشکیل دهنده سیستم دوفازی- آبی اثر معنی داری بر توزیع آنزیم آلفا آمیلاز دارند. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین ضریب توزیع آلفا آمیلاز در سیستم متشکل از پلی اتیلن گلیکول و نمک تری سدیم سیترات، مقدار 681/2 را به خود اختصاص می دهد. در شرایط بهینه توزیع پذیری آنزیم مورد بررسی در سیستم دوفازی-آبی 102/3 تخمین زده شده است.

نتایج نشان می دهد که غلظت پلیمر، نمک آلی تری سدیم سیترات و آنزیم آلفاآمیلاز بر روی توزیع پذیری بسیار اثرگذار هستند. بنابراین در شرایط بهینه سیستم دوفازی-آبی پلیمر-نمک آلی سیستم مناسبی برای تخلیص آنزیم است.