اثر پرتو فرابنفش و تنگستن بر میزان آفلاتوکسین B1 در آرد برنج

آفلاتوکسین ها متابولیت های ثانویه ای هستند که توسط برخی گونه های قارچ آسپرژیلوس در محصولات کشاورزی تولید شده و به دلیل اثرات جهش زایی و سرطان زایی در مصرف کنندگان از نظر بهداشتی، پزشکی و اقتصادی اهمیت زیادی دارند. هدف از این تحقیق مقایسه پرتوهای فرابنفش و تنگستن در کاهش آفلاتوکسین B1 در محیط آرد برنج می باشد.

آرد برنج آلوده شده با دو غلظت 50 و ng/g 100 از آفلاتوکسین B1 تولید شده توسط قارچ Aspergillus flavus در آزمایشگاه، در 5 زمان 10، 20، 30، 40 و50 دقیقه و 2 فاصله 7 و 14 سانتیمتر از منبع نور فرابنفش با طول موج 366 نانومتر و تنگستن 100 وات مورد پرتودهی قرار گرفت. سنجش آفلاتوکسین با استفاده از روش الایزای رقابتی و در دو تکرار انجام شد. میزان آفلاتوکسین با نمونه های شاهد با استفاده از نرم افزار تجزیه آماری SAS نسخه 9.1 توسط آزمون دانکن مورد مقایسه قرار گرفت.

نتایج نشان داد حداکثر (67 و 68%) و حداقل (14 و 18%) کاهش آفلاتوکسین B1 بعد از 50 و 10 دقیقه پرتودهی در فاصله 7 و 14 سانتیمتری به ترتیب توسط نور فرابنفش و تنگستن اتفاق می افتد. غلظت اولیه آفلاتوکسین B1 در نمونه های مورد بررسی تاثیری در میزان کاهش آفلاتوکسین بعد از پرتودهی نداشت اما کاهش فاصله تا منبع نور و افزایش زمان در معرض نور قرارگرفتن، موجب کاهش بیشتر آفلاتوکسین گردید (P≤0.01).

هرچه فاصله بین آرد برنج آلوده به آفلاتوکسین B1 به منبع نور فرابنفش و تنگستن کمتر باشد کاهش آفلاتوکسین در اثر پرتودهی بیشتر رخ می دهد. در ضمن هرچه مدت زمان در معرض پرتو قرار گرفتن بیشتر باشد کاهش آفلاتوکسین هم بیشتر می شود. استفاده از این پرتوها در کاهش آلودگی مواد غذایی به آفلاتوکسین می تواند مورد توجه قرار گیرد.